καθιζήματα της κοινωνίας που νομίζουν ότι ο βαθμός του ανθυπασπιστή σε μεταμορφώνει από σκουπίδι σε ανθρώπινο ον (κάνουν λάθος!) και ένας διοικητής βουτηγμένος στη διαφθορά, συμβιώνουν σε ένα κολαστήριο με τραγελαφικές καταστάσεις, προσκυνώντας τον παραλογισμό.
Κάθε σκεπτόμενος, έντιμος άνθρωπος που για κακή του τύχη βρεθεί σε αυτό το τάγμα (ανεπιθυμήτων) πεζικού, βιώνει την κόλαση. ΟΛΟΙ αναζητούν το πολυπόθητο βύσμα για να φύγουν άμεσα με μετάθεση, είτε είναι στρατιώτες είτε όχι. Στα μάτια όλων φαίνεται η απόγνωση. Οι τύποι σε αυτή τη μονάδα του ελληνικού στρατού αποτελούν μια μασωνία που θαρρείς θέλει να σε γεμίσει με μίσος. Μίσος γι'αυτούς, μίσος για το στρατό, μίσος για την Ελλάδα που τρώει τα παιδιά της.
Όντας στρατιώτης σε αυτό το κολαστήριο προσεύχομαι η πρώτη βόμβα που θα πέσει σε περίπτωση πολέμου να είναι εδώ! Στο διοικητήριο! Σε κάποιο από αυτά τα κτήρια που βαρέθηκα να καθαρίζω! Ή καλύτερα στο βρωμερό ερείπιο που κοιμάμαι το μισό μου μήνα, εκεί, στο φυλάκιο του Άβαντα, δίπλα στο ρέμα με τα λύματα... Δυστυχώς η κατάσταση δε θα αλλάξει ποτέ εδώ, γιατί αν κοιτάξεις τη στρατιωτική ιεραρχία που είναι κρεμασμένη παντού, από πάνω μέχρι κάτω, θα απογοητευτείς. Κανείς να ενδιαφερθεί, κανείς να αλλάξει κάτι... Κρίμα! Η σαπίλα θα υφίσταται πάντα.
Οι στρατιώτες που υπηρέτησαν, υπηρετούν και θα υπηρετήσουν εδώ είναι ήρωες, καθώς πρόκειται για μια 9μηνη κόλαση. Όποιος τα έζησε τα ξέρει.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
