Σήμερα περισσότερο από κάθε φορά δημιουργείται η ανάγκη για αλλαγές, βελτιώσεις τόσο στην ποιότητα παιδαγωγικών υπηρεσιών, όσο και στην διευκόλυνση της ελληνικής οικογένειας. Σε κάθε όμως αλλαγή που συντελείται ιδιαίτερα στον ευαίσθητο χώρο της προσχολικής αγωγής, είναι απαραίτητο να κυριαρχεί η φιλοσοφία ότι κάθε προσπάθεια πρέπει να γίνεται με σεβασμό των δικαιωμάτων κάθε παιδιού.
Οι Παιδικοί Σταθμοί αποτελούν το πρώτο οργανωμένο σχολικό περιβάλλον που απαντάει στην ανάγκη του παιδιού για αγωγή και εκπαίδευση μέσα από την διαλεκτική παιδιού-παιδαγωγού-
περιβάλλοντος. Η Προσχολική ηλικία όπως έχουν αποδείξει αλλεπάλληλες επιστημονικές έρευνες αποτελεί την πιο σημαντική περίοδο της ζωής του ανθρώπου διότι κατά την διάρκειά της δομείται το 50% της προσωπικότητας και το 33% της συνολικής νόησης. Επομένως η ποιότητα της αγωγής που θα λάβει το παιδί κατά την περίοδο αυτή θα επηρεάσει καθοριστικά όχι μόνο το μέλλον το δικό του αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας.
Οι Παιδικοί Σταθμοί, σύμφωνα με τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα της παιδαγωγικής και της ψυχολογίας αποτελούν ένα δυναμικό σύστημα πρώιμης εκπαιδευτικής παρέμβασης στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει ο παιδαγωγός.
Το σημερινό παγκοσμιοποιημένο γίγνεσθαι, οι ραγδαίες κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις, καθιστούν εξαιρετικά σημαντικό το ρόλο του σύγχρονου παιδαγωγού, ο οποίος καλείται στη σημερινή σύνθετη πολυπολιτισμική πραγματικότητα να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες των παιδιών και να εφαρμόσει παιδαγωγικά προγράμματα με σεβασμό στην ιδιαιτερότητα και στη διαφορά με στόχο τη νοητική, συναισθηματική, κοινωνική και ψυχοσωματική τους ανάπτυξη.
Η Πολιτεία σεβόμενη το παιδαγωγικό έργο που επιτελούν οι εργαζόμενοι των Παιδικών Σταθμών σε αυτόν τον τόσο ευαίσθητο χώρο, αλλά πρωτίστως τις ανάγκες των παιδιών, ψήφισε Πρότυπο Κανονισμό Λειτουργίας (ΚΥΑ 16065/17-4-02, ΦΕΚ 497/τΒ΄) ο οποίος συντάχθηκε με νομοθετική εντολή από ειδική επιστημονική επιτροπή που συγκροτήθηκε γι’ αυτό το λόγο.
Κύριος λοιπόν σκοπός, της λειτουργίας των Παιδικών Σταθμών όπως αναφέρεται και στον Πρότυπο Κανονισμό Λειτουργίας, είναι η αγωγή και η εκπαίδευση βρεφών και νηπίων ηλικίας οκτώ μηνών έως και πέντε ετών αλλά και η κάλυψη των αναγκών των εργαζόμενων γονέων, γι’ αυτό θέσπισε το ωράριο λειτουργίας τους από 6.45 π.μ έως 4 μ.μ.
Χρέος και καθήκον όλων μας είναι να σκύψουμε με ευαισθησία στα διαχρονικά προβλήματα - έλλειψη πόρων (υλικών, χρηματικών, και ανθρώπινων), ακατάλληλες κτιριακές υποδομές, υπεράριθμα παιδιά στις τάξεις, συμβασιούχοι παιδαγωγοί, πιέσεις διοικητικού χαρακτήρα, συγχωνεύσεις στις δομές κοινωνικής πρόνοιας - που ταλανίζουν τη λειτουργία των Παιδικών Σταθμών και δρουν ως σκόπελοι στην επίτευξη του αρχικού σκοπού τους.
Αντί αυτού όμως, στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών το οποίο κατατέθηκε (και τελικα ψηφίστηκε) στην Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, προς επεξεργασία, μεταξύ άλλων προβλέπεται η αύξηση του ωραρίου εργασίας των παιδαγωγών των Παιδικών Σταθμών κατά δύο (2) ώρες ημερησίως.
Η βίαιη αυτή ανατροπή του ωραρίου δεν συνάδει με την επιδιωκόμενη αναβάθμιση του θεσμού της προσχολικής αγωγής, αντιθέτως μετατρέπει τους Παιδικούς Σταθμούς σε χώρους κοινωνικής προστασίας διαχωρίζοντάς τους από τους υπόλοιπους συναφείς χώρους της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Κατά γενική ομολογία το επάγγελμα των παιδαγωγών προσχολικής ηλικίας που ασχολούνται με την παροχή αγωγής, εκπαίδευσης και φροντίδας σε βρέφη και παιδιά ηλικίας 0 έως 5 ετών, τοποθετείται στην ομάδα επαγγελμάτων υψηλής ευθύνης, αφού καλούνται να διαχειριστούν μια αναπτυξιακά κρίσιμη, ευαίσθητη και εξαιρετικά επιρρεπή σε ατυχήματα πληθυσμιακή ομάδα, αυτή των βρεφών και των νηπίων.
Σας επισημαίνουμε εδώ το γεγονός ότι Πανελλαδικά το 20% των Τμημάτων των Παιδικών Σταθμών φιλοξενούν παιδιά Βρεφικής ηλικίας και το 80% των Τμημάτων παιδιά Προνηπιακής ηλικίας. Από τις διεθνείς έρευνες που έχουν διεξαχθεί έχει διαπιστωθεί ότι οι εργαζόμενοι στο συγκεκριμένο τομέα, στο σύνολο τους σχεδόν γυναίκες, παρουσιάζουν αυξημένα ποσοστά επαγγελματικής εξουθένωσης (burnout).
Οι διαπιστώσεις αυτές δεν αποτελούν νέο εύρημα αλλά συναντώνται στη διεθνή βιβλιογραφία ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Μια «επαγγελματικά εξουθενωμένη» παιδαγωγός παιδιών προσχολικής ηλικίας όμως, έχει ελάχιστες πιθανότητες παροχής υψηλής ποιότητας υπηρεσίες προς τα παιδιά και τις οικογένειες τους, αφού η ψυχολογική/ψυχοσωματική αυτή κατάσταση στην οποία περιέρχεται, συνδέεται με μια σειρά άλλων παραγόντων που στο σύνολο τους επηρεάζουν την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Από τις αλλεπάλληλες ερευνητικές αναφορές που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, φαίνεται πως η επαγγελματική εξουθένωση συνδέεται μεταξύ άλλων με υψηλά επίπεδα εργασιακού άγχους.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι παραπάνω διαπιστώσεις έχουν καταγραφεί σε κράτη που το ωράριο εργασίας των βρεφονηπιαγωγών κυμαίνεται στις εξι εως οχτω ωρες περιπου ώρες ημηρεσίως. Αντίθετα, σε κράτη με μικρότερο αριθμό ωρών -ως αντισταθμιστικό μέτρο των προαναφερομένων αρνητικών παραγόντων- και με εργασιακή αντιμετώπιση αντίστοιχη των εκπαιδευτικών της Α βαθμίδας εκπαίδευσης, όπως η περίπτωση της Γαλλίας, Σκανδιναβικών κρατών, Γερμανίας δεν έχουν καταγραφεί τέτοια φαινόμενα (Bennett, & Tayler, 2006).
Με βάση τα πορίσματα από την συναφή έρευνα το υπάρχον ωράριο εργασίας (εξάωρο) των παιδαγωγών των Παιδικών Σταθμών στη χώρα μας, ως διακριτός παράγοντας, είναι στο όριο εκείνο που συμβάλει στην αποδοτική εργασία τους και κάθε προσθήκη περαιτέρω ωρών αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης των προαναφερομένων φαινομένων.
Αισθανθήκαμε το καθήκον και την υποχρέωση που απορρέει από την ιδιότητα του μάχιμου παιδαγωγού και του ενεργού πολίτη αυτής της χώρας να σας κάνουμε γνωστά τα παραπάνω, διότι με έκπληξη διαπιστώσαμε από τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης ότι μέλη της, συμπεριλαμβανομένης και της Υφυπουργού Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Θεοδώρας Τζάκρη, διατύπωσαν θλιβερες απόψεις και ανακρίβειες οι οποίες αποδεικνύουν παντελή άγνοια του υφιστάμενου ! θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των Παιδικών και Βρεφικών Σταθμών της χώρας μας και του ιδιαίτερα σημαντικού ρόλου του παιδαγωγού προσχολικής ηλικίας, δημιουργώντας λανθασμένες εντυπώσεις. Ειδικότερα αναφερόμαστε στην τοποθέτηση της Υφυπουργού σύμφωνα με την οποία οι Παιδικοί Σταθμοί δεν έχουν Προνηπιακά Τμήματα και φιλοξενούν παιδιά έως 2,5 ετών.!!!!!
χαρακτήρας των Παιδικών Σταθμών και αφετέρου η ποιότητα παροχών στο παιδί και την οικογένειά του, με τη βεβαιότητα ότι είστε αρωγοί και υποστηρικτές του σημαντικού έργου που επιτελούμε.
Ως επίλογο θα θέλαμε να σας μυήσουμε στο όραμα του μεγάλου παιδαγωγού Celestin Freinet: Το σχολείο είναι ένας αυστηρά οργανωμένος χώρος συνεργασίας, αλληλεγγύης, διαλόγου, μάθησης, κριτικής σκέψης όπου το παιδί «δεν κάνει ότι θέλει αλλά θέλει αυτό που κάνει». Ένα σχολείο αυτοεκτίμησης και σεβασμού του άλλου με στόχο να προλάβει ή και να θεραπεύσει τη βία και τον κοινωνικό αποκλεισμό."
Αυτη ηταν περιπου η επιστολη προς το κοινοβουλιο,των Παιδαγωγων Προσχολικης Αγωγης ΤΕΙ, προκειμενου να διατηρηθει το 6ωρο εργασιας τους και να μην γινουν οι παιδικοι σταθμοι αντρο ανειδικευτων και περαστικων υπαλληλων που θα δουλευουν φασον πανω στις παιδικες ψυχες σαν σε ταινια παραγωγης εργοστασιου. Με λυπη βεβαια τελικα διαπιστωθηκε οτι τα αυτια των υπουργων ειναι θεόκλειστα και η υποβαθμιση της προσχολικης αγωγης εως τα πέντε ετη της ζωης των παιδιων εφτασε!
Κλεινοντας να επισημανω οτι καλως στα νηπιαγωγεια του υπουργειου παιδειας, οπου κι εκει υπαρχουν ιδιες ηλικιες παιδιων κατα 50% με τους παιδικους σταθμους ( μεχρι πριν 4 χρονια οι ηλικιες ηταν πληρως επικαλυπτομενες απο τα 4 εως τα 6 χρονια) οι παιδαγωγοι εργαζονται 4,5 ωρες εξαιτιας των λογων που αναφερονται ως ανωτερω.
Στους παιδικους σταθμους οι ωρες ηταν 6 απο το 1986 καιτωρα που προοδευουμε σαν κοινωνια εγιναν 8.
Πραγματικες 8 όμως σε συνεχη εγρηγορση, πραγμα που ειναι ανθρωπινως αδυνατον.
Μπραβο στον Ραγκουση και τη Τζακρη για την απιστευτη αδιαλλαξια που επεδειξαν παρα τις σημαντικες πιεσεις απο συναδελφους τους κυβερνητικούς και μή.
Μπραβο και στην ΠΟΕ ΟΤΑ που ειχε ηδη εξασφαλισει οτι τα συμφεροντά της δεν θιγονται και δεν μας υποστηριξε καθολου.
Οι παιδικοι σταθμοι θα αδειασουν απο προσωπικο λογω ελλειψης συμβασιουχων και συναδελφων που τρεχουν να συνταξιοδοτηθουν, και θα μεινουμε πεντ-εξι (μεχρι να πουληθουν κ οι Σταθμοι στους ιδιωτες) να κυνηγαμε χίμαιρες εκπαιδευσης, αναπτυξης συμπεριφορας και αποκτησης δεξιοτητων,κοινωνικων ,κινητικων νοητικων κτλ απο τα παιδια, τη στιγμη που ολα πηγαινουν απο το κακο στο χειροτερο.
Παιδια μου, λυπαμαι και θυμωνω με το μέλλον που σας επιφυλασσουν οι ταγοι της εθνικης εξαθλιωσης.
Ολοι στις πλατειες μεχρι να τους διωξουμε
Αναγνώστης
