Το 2010 η κινεζική οικονομία ξεπέρασε αυτήν της Ιαπωνίας και έγινε η δεύτερη παγκοσμίως μετά την οικονομία των ΗΠΑ. ‘Ετσι στο τέλος του προηγούμενου έτους, το ΑΕΠ της Ιαπωνίας ανερχόταν στα 5,47 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ την ίδια περίοδο το αντίστοιχο της Κίνας άγγιξε τα 5,8 τρισ. δολάρια.
Σύμφωνα με την Wallstreet Journal το 2016 η Κίνα θα έχει ξεπεράσει τις ΗΠΑ. Η εφημερίδα επικαλείται μελέτες του ΔΝΤ που καταλήγουν στο συμπέρασμα πως σε 5 χρόνια η Κίνα θα κατέχει το μεγαλύτερο κομμάτι της παγκόσμιας οικονομικής απόδοσης. Το κριτήριο που λαμβάνουν υπόψη οι ειδικοί του Ταμείου είναι το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν με γνώμονα την αγοραστική δύναμη.
Γερμανοί ειδικοί αμφισβητούν ωστόσο την ισχύ της λεγόμενης «ισοτιμίας της αγοραστικής δύναμης». Και αυτό γατί, όπως υποστηρίζουν, το εργαλείο της αγοραστικής δύναμης ενδείκνυται μόνο για την μέτρηση της οικονομικής επίδοσης εντός των συνόρων.
«Mε κριτήριο την αγοραστική δύναμη, οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι πλουσιότερες»
Bildunterschrift: Όπως αναφέρει ο Γιούργκεν Μάτες, από το Ινστιτούτο της Γερμανικής Οικονομίας, όταν μια χώρα θέλει να αγοράσει κάτι στις διεθνείς αγορές, θα πρέπει η οικονομική της επίδοση να υπολογίζεται σε ένα ενιαίο νόμισμα, συνήθως σε δολάρια. «Εάν όμως θέλω να διαπιστώσω πόσο υψηλό είναι το επίπεδο διαβίωσης των Κινέζων στην Κίνα θα το μετρήσω με γνώμονα τις κινέζικες τιμές. Και επειδή οι τιμές στην Κίνα είναι σχετικά χαμηλές σε διεθνή σύγκριση, αυτό σημαίνει ότι με ένα γουάν μπορεί κανείς να αγοράσει στην Κίνα περισσότερα πράγματα από ότι στη διεθνή αγορά». Με λίγα λόγια, καταλήγει ο κ. Μάτες, «με κριτήριο την αγοραστική δύναμη οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι πλουσιότερες από ότι είναι με κριτήριο τις συναλλαγματικές ισοτιμίες».
Το Πεκίνο δεν είναι ιδιαίτερα ευτυχές για τις προγνώσεις που θέλουν την Κίνα οικονομική υπερδύναμη. Και όχι μόνο. Η κινεζική ηγεσία απορρίπτει την μέθοδο μέτρησης της οικονομικής ισχύος με γνώμονα την«ισοτιμία της αγοραστικής δύναμης», θα πει ο οικονομολόγος Ζανγκ Χανλίν από το Ινστιτούτο Οικονομικών Μελετών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Και εδώ εντοπίζει την αντίφαση ο Γιούργκεν Μάτες.
Η Κίνα απορρίπτει την αγοραστική δύναμη ως κριτήριο μέτρησης της οικονομικής της επίδοσης, την χρησιμοποιεί ωστόσο ως επιχείρημα προκειμένου να αυξήσει την επιρροή της στους διεθνείς οργανισμούς.
Οι Γερμανοί οικονομολόγοι αμφισβητούν πάντως το εάν τελικά οι αριθμοί, ανεξαρτήτως με ποια μέθοδο προκύπτουν, επαρκούν για να θεμελιωθεί η άποψη ότι σε 5 χρόνια η Κίνα θα έχει πάρει κεφάλι από τις ΗΠΑ.
«Οι Αμερικανοί θα διατηρήσουν τα επόμενα 10 χρόνια το προβάδισμα»
Bildunterschrift: Ο Κινέζος οικονομολόγος Ζανγκ εκτιμά ότι οι Αμερικανοί θα διατηρήσουν το προβάδισμά τους τα επόμενα 10 χρόνια. «Το ίδιο θέμα μας απασχολεί και αναφορικά με την Ιαπωνία. Θέτουμε το ερώτημα εάν τελικά η Κίνα την έχει όντως ξεπεράσει την Ιαπωνία. Με κριτήριο την ποιότητα της κινεζικής οικονομικής ανάπτυξης η Κίνα παραμένει αναπτυσσόμενη χώρα. Η απόσταση από τις άλλες βιομηχανικές χώρες είναι τεράστια», λέει ο Κινέζος οικονομολόγος.
Σύμφωνα με τον Ζανγκ, το μοναδικό ασφαλές κριτήριο είναι το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων μιας χώρας. Σε αντίθεση με τη δεκαετία του 50 που ο Μάο Τσε Τουνγκ διακήρυττε ότι με την «πολιτική των αλμάτων» η Κίνα θα έφτανε τις ΗΠΑ, στη σημερινή Κίνα κανείς δεν ενθουσιάζεται με τέτοιου είδους συνθήματα. Και όπως υπογραμμίζει ο Ζανγκ Χανλίν. «Οι Κινέζοι αντιμετωπίζουν ψύχραιμα τέτοιου είδους παροτρύνσεις. Βλέπουν την πραγματικότητα που βιώνουν και λένε: Δεν περνάμε τόσο καλά, όσο νομίζετε».
www.greekfinanceforum.com
