Μίλησα για αγράμματους ηθοποιούς που γυρίζανε τσόντες και αποφασίζουν για το οικονομικό μέλλον της χώρας μου.
Μίλησα για 90χρονους με αλτσχάιμερ που έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα, και τους πάνε τα κομματόσκυλα με τα καροτσάκια να ψηφίσουν.
Μίλησα για αγράμματες μάζες που με υπόσχεση ενός ρουσφετιού βγάζουν βουλευτές.
Μίλησα για άχρηστους πτυχιούχους, που παίρνουν πτυχία με μόνο προσόν την ένταξη τους σε κάποια κομματική νεολαία.
Μίλησα για ακραία σκουριασμένα και άκαμπτα μυαλά.
Τώρα το γιατί οι άλλες δημοκρατικές κοινωνίες προκόβουν μπορούμε πολύ εύκολα να το αναλύσουμε. Οι άλλες δημοκρατικές κοινωνίες έχουν:
Παιδεία. Δεν τραβάνε τα παιδιά τους από 40 ημερών και τους κάνουν πλύση εγκεφάλου με θρησκείες. Δεν μαθαίνουν στα παιδιά τους ότι πας μην Έλλην και χριστιανός είναι βάρβαρος. Δεν επιβάλουν με ψυχολογικό πόλεμο στα παιδιά τους να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Περνάνε στα παιδιά τους σωστά ιδανικά χωρίς φανατισμούς και απολυτότητες.
Εκπαίδευση. Δεν έχουν δασκάλους δημόσιους υπάλληλους, που έχουν εκπαιδευτεί 30 χρόνια πριν. Δεν έχουν σχολεία μπουντρούμια. Δεν έχουν κάθε χωριό και ΤΕΙ για ψηφοθηρικούς λόγους με άχρηστο αντικείμενο σπουδών. Δεν έχουν τη μισή σχολική χρονιά απεργίες, καταλήψεις, μολότοφ κα.
Αξιοκρατία. Δεν γίνονται όλοι πρόεδροι, επιχειρηματίες, διευθυντές, με μόνο προσόν το έχουν μπάρμπα στη Κορώνη ή ο ιδιοκτήτης είναι συγγενής. Αλήθεια πόσους προέδρους και διευθυντές έχει αυτή η χώρα.
Δικαιοσύνη. Όλοι είναι ίσοι απέναντί της και δεν μετράει το πορτοφόλι και οι γνωριμίες για το αν θα βρεις το δίκιο σου.
Το ξέω ότι ενοχλεί πολλούς η άποψη μου, αλλά σίγουρα υπάρχουν και αρκετοί που συμφωνούν μαζί μου.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
