Φόβος και τρόμος, πανικός… Γιώργο μου μ’ έχει πιάσει,γιατί σε είδα να μιλάς στο Σκάι, στους Φακέλους,
και τώρ’ αντίστροφα μετρώ τις μέρες προ του τέλους.
Το είπες Γιώργο καθαρά : Τα φράγκα μας τελειώνουν !
κι άμα τα φράγκα μας σωθούν, οι πληρωμές παγώνουν.
Μισθοί, συντάξεις πάπαλα ! Ταπί το κράτος μένει,
κι αν δεν μας δώσουνε λεφτά, την έχουμε βαμμένη !
Τι γκαντεμιά είναι αυτή ; Να μείν’ η χώρα ρέστη,
όταν πλακώσουν καύσωνες και θα ‘χει τόση ζέστη ;
Μες το κατακαλόκαιρο, που σκάνε τα τζιτζίκια,
θ’ αρχίσουν να μας κυνηγούν για δόσεις και για νοίκια ;
Το ρεύμα θα μας κόψουνε ; Τα air condition πάνε ;
Θ’ αδειάσουν τα ψυγεία μας; Δεν θα ‘χουμε να φάμε ;
Αδύνατον ! Δεν γίνεται ! Δεν το χωρά ο νους μου,
πως θα περάσω κατοχή, όπως και ο παππούς μου !
Τα φράγκα πρέπει να βρεθούν ! Κανόνισε Γιωργάκη,
να πείσεις τους τροικανούς να δώσουν παραδάκι !
Δεν ξέρω τι θα σκαρφιστείς, πώς θα τα καταφέρεις,
δεν ξέρω πώς θα τους το πεις και πώς θα τους το φέρεις,
δεν ξέρω τι θ’ αναγκαστείς να κάνεις και να δώσεις,
κάνε και τούμπες, αν σου πουν. Μόνο μην τα σκατώσεις!
Τόσα χρόνια συνήθισα να ζω μέσα στα λούσα,
και ξόδευα, και ξόδευα, κι όλο λεφτά χαλούσα…
Πώς να αντέξω πάνω μου της φτώχειας τον κομήτη ;
Γιώργο σε προειδοποιώ : ΦΕΡΕ ΛΕΦΤΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ !!!!
Λίλα Σταμπούλογλου
