δεν χρειάστηκαν εξειδικευμένες γνώσεις Νομικής και Ιστορίας για να αντιληφθούν πως το ελληνικό Δημόσιο εξακολουθεί να διέπεται από στρουθοκαμηλισμό και επί της ουσίας να βάζει τα χέρια του και να βγάζει τα μάτια του όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο αλλά και σε κοινωνικό.
Αυτή στιγμή η μονή, πέρα από τον διασυρμό που έχει υποστεί, αντιμετωπίζει τη δέσμευση των λογαριασμών της με τη δικαιολογία από την πλευρά του κράτους πως υπάρχει ξέπλυμα μαύρου χρήματος, όταν η Τράπεζα της Ελλάδος έχει ερευνήσει την υπόθεση και δεν έχει εντοπίσει παράνομη διακίνηση ούτε ενός ευρώ.
Και φυσικά ουδείς κρατικός λειτουργός νοιάζεται για το αν αυτά τα χρήματα προορίζονται να απαλύνουν τον πόνο χιλιάδων συνανθρώπων μας, όπως για παράδειγμα των κρατουμένων και των οικογενειών τους στις Φυλακές Κομοτηνής, πολλοί εκ των οποίων έχουν αποφυλακιστεί επειδή η μονή πλήρωσε τις εξαγοράσιμες ποινές με συνολικά 500 χιλ. ευρώ.
«Και γιατί να νοιαστούν ακούστηκε να ψιθυρίζει κάποιος από το πλήθος. Εδώ δεν νοιάζονται που οδήγησαν την Ελλάδα στην καταστροφή...»
Οι άλλοι λόγοι...
Και προφανώς, όταν ένα κράτος αρνείται να αναγνωρίσει το αποδεδειγμένο και επιστημονικά πλέον τεκμηριωμένο λάθος του απέναντι στην Εκκλησία, τότε το μόνο που μπορούμε να υποθέσουμε είναι πως υπάρχουν άλλοι λόγοι, όπως για παράδειγμα πολιτικοί, ευθυνοφοβίας, ίσως ακόμα και πεποιθήσεως απέναντι στην Ορθοδοξία.
Κάποιους λόγους πάντως «φωτογράφισε» κατά την ομιλία του ο καθηγητής Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Θράκης Άρης Χαραλαμπάκης, όπως το αυτό έπραξε και ο καθηγητής Εκκλησιαστικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ιωάννης Κονιδάρης, που θύμισε πως υπάρχουν και τα ευρωπαϊκά δικαστήρια, εξέλιξη που, αν συμβεί, θα αποτελέσει ένα ακόμα διεθνές ρεζιλίκι.
Ενώ τόσο οι δυο έγκριτοι επιστήμονες όσο και ο συντονιστής της εκδήλωσης, δημοσιογράφος Κώστας Τσαρουχάς, δεν χρειάστηκαν πάνω από δέκα λεπτά ο καθένας για να αποδείξουν πως το υποτιθέμενο σκάνδαλο του Βατοπαιδίου εντέχνως δομήθηκε από μύθους.
Που καταρρίφθηκαν ένας προς ένας την περασμένη Τετάρτη παρουσία πάνω από 2.000 ακροατών και του ιδίου του ηγούμενου της μονής, αρχιμανδρίτη Εφραίμ.
Το μήνυμα του Κ. Λούλη
Εξαιρετικό ενδιαφέρον είχε επίσης το μήνυμα του προέδρου του Συλλόγου Φίλων Μονής Βατοπαιδίου, Κωνσταντίνου Λούλη, που διευκρίνισε πως οι μοναχοί δεν έχουν τίποτε δικό τους ούτε προσωπική περιουσία και η διαχείριση των οικονομικών της μονής έχει γνώμονα την προσφορά στην κοινωνία.
Οι ιερές μονές , συμπλήρωσε, είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.
Ο κάθε ηγούμενος δεν έχει μόνον ιερή υποχρέωση έναντι των ιερών κανόνων, αλλά είναι και τυπικά υποχρεωμένος έναντι του νόμου να προστατεύει την περιουσία της μονής, δηλαδή την περιουσία του Δημοσίου, γιατί αλλιώς θα κατηγορηθεί για απιστία, δηλαδή για κακοδιαχείριση δημόσιας περιουσίας.
Δημόσιο ατά Δημοσίου!
Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή κι συνοψίζοντας τα επιστημονικά συμπεράσματα που κατατέθηκαν, αυτό που προκύπτει είναι, πρώτον, πως είναι εντελώς παράδοξο και στα όρια της γελοιότητας το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με δικαστική διαμάχη ανταλλαγής εκτάσεων μεταξύ της μονής και του Δημοσίου.
Δηλαδή το Δημόσιο στρέφεται κατά του ίδιου του του εαυτού, μια και τα μοναστήρια είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, και αυτό νομικά δεν ευσταθεί.
Δεύτερον, αποδεικνύεται πια επίσημα, και μέσω εκθέσεων διεθνών οίκων αξιολόγησης ακίνητης περιουσίας, πως η μονή όχι μόνο δεν ωφελήθηκε από τις ανταλλαγές, αλλά το ακριβώς αντίθετο, όπως αναφέρεται διεξοδικά παρακάτω.
Τρίτον, όσον αφορά την αμφισβήτηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της λίμνης Βιστωνίδας, η απάντηση ήρθε από τον κ. I. Κονιδάρη, που ξεκαθάρισε πως είναι αδιατάραχτο πριν από την ίδρυση ακόμα του ελληνικού κράτους.
Τονίζοντας, μάλιστα, πως υπάρχουν τόσο αποφάσεις κυβερνήσεων όσο και της ελληνικής Δικαιοσύνης από το 1922 μέχρι σήμερα, με τις οποίες τρεις φορές η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί το καθεστώς ιδιοκτησίας της μονής.
http://www.romfea.gr/
