Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας βασιλιάς και είχε μια αυτοκρατορία... απέκτησε 3 παιδιά όπως γίνεται συνήθως το πρώτο του παιδί ήταν κατ’ εικόνα και ομοίωση του βασιλιά, το δεύτερο παιδί ξεστράτισε λίγο, όσο για το τρίτο του αυτό σαν ελεύθερο πνεύμα που ήταν, έφερνε στο βασίλειο άλλον αέρα. Όλα του τα παιδιά ήταν εργατικά και δούλευαν για πολλά πολλά χρόνια για να μεγαλώσουν την περιουσία του πατέρα τους δηλαδή και την δική τους μελλοντικά.
Μια ωραία μέρα τα 3 του παιδιά μαθαίνουν όχι μόνο δεν είναι πραγματικά παιδιά του βασιλιά, αλλά τα έχει ήδη αποκληρώσει. Το πρώτο παιδί εκλιπαρούσε να του δώσει κάτι από το μερίδιο που του αντιστοιχούσε για τα τόσα χρόνια εργασίας του. Το δεύτερο παιδί απειλούσε ότι θέλει το μερίδιό του αλλά παρέμενε στις απειλές και μόνο. Το τρίτο παιδί (το επαναστατικό) ήταν αδιαπραγμάτευτο «ή το μερίδιό της εργασίας μου των τόσων χρόνων ή αυτό θα είναι και το τέλος της βασιλείας σου».
Ο Βασιλιάς στην αρχή φοβήθηκε και σκέφτηκε να δώσει στο τρίτο παιδί το μερίδιό του. Τα άλλα δύο του παιδιά έπεσαν πάνω στο τρίτο, να μοιραστούν το μερίδιό του και ξέχασαν το δικό τους. Τότε λοιπόν ήρθαν εισβολείς και κατέλαβαν αυτό το βασίλειο. Όσο για το τι φταίει τα συμπεράσματα δικά σας.
Εργαζόμενος αγράμματος τεχνικός ALTER
