tromaktiko: Απάντηση στο άρθρο "Αγανακτισμένοι;"

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Απάντηση στο άρθρο "Αγανακτισμένοι;"



Θέλω να αρχίσω λέγοντάς σου ότι και εγώ όταν έμαθα για το κίνημα των αγανακτισμένων ένιωσα όμορφα και χάρηκα που επιτέλους κάποιος θα βγει στο δρόμο...
Επίσης και εγώ είμαι ένας από αυτούς που προσγειώθηκα ανώμαλα όταν κατάλαβα ότι δεν πρόκειται περί κινήματος, παρά απλών «αγανακτισμένων». Με άλλα λόγια δεν έχουν σκοπό, δεν έχουν διεκδικήσεις, δεν στοχεύουν σε κάτι…. είναι κάτι γενικό, αόριστο που πολύ εύκολα αντιμετωπίζεται από αυτό που ονομάζουν και οι ίδιοι σύστημα.

Θέλω όμως χωρίς δόση κακίας και ειρωνείας να μάθω πως τοποθετείς τον εαυτό σου στον κλειστό κύκλο των έξυπνων και θέτεις εκτός αυτού, όλους αυτούς που κατά την γνώμη σου έχουν IQ ραδικιού. Είμαι σίγουρος ότι την ίδια άποψη έχουν και εκείνοι για σένα. Αυτό που θέλω να πω είναι πως αυτή σου ακριβώς η φράση, είναι ίσως κατά την άποψή μου και όλη η έννοια της δημοκρατίας, την οποία δυστυχώς δεν ζούμε και ίσως γι’αυτό και δεν την διεκδικούμε.

Μια δημοκρατική κοινωνία χτίζεται γύρω από κανόνες, απόψεις, πιστεύω, θεσμούς και τέλος νόμους διαφορετικών ανθρώπων, με ποικίλες απόψεις ασχέτως εάν κάποιοι τις θεωρούν εντελώς χαζές. Αυτό το κρίνει εν τέλει μόνο η ιστορία και είναι ο λόγος που άλλες δημοκρατικές κοινωνίες προκόβουν και άλλες τις τρώει η μαρμάγκα.
Το δημοψήφισμα, για να έρθω στο δεύτερο κομμάτι που θέλω να σχολιάσω, μπορεί να αποτελέσει μια άμεση έκφραση της άποψης του λαού αλλά και τροχοπέδη γρήγορων και αναγκαίων αποφάσεων. Οι οικονομολόγοι και οι ακαδημαϊκοί ίσως είναι οι καταλληλότεροι για να αποφασίζουν τα του χώρου τους. Όταν όμως οι αποφάσεις τους έχουν αντίκτυπο στην τσέπη του 90χρονου παππού σου, τότε αυτός οφείλει να έχει το δικαίωμα να εκφράσει την άποψή του.

Γιατί φίλε μου, όλοι αυτοί η πανέξυπνοι οικονομολόγοι γνωρίζουν πώς να κρύβουν πολλά από τα πολιτικά προγράμματα που ψηφίζει ο λαός και τα αποκαλύπτουν όταν πλέον δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Εν τέλει μήπως το ερώτημά σου είναι εάν χρειαζόμαστε δημοκρατία, ή θα βολευόμασταν με έναν καλοπροαίρετο και εξαίρετο τύρρανο άριστο στα οικονομικά?

υγ. Η σοφία του 90χρονου ζυγίζει 10 τόνους πάνω από πολλά πτυχία του "πάτου", που έχουμε πάρει όλοι μας.
Σε ευχαριστώ και ελπίζω ειλικρινά να μην σε εκνεύρισα τόσο, όσο εκνευρίστηκα εγώ όταν διάβασα την άποψή σου.

Αναγνώστης
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!