Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου θα ασχοληθεί με το ζήτημα της μεταφοράς συντελεστή δόμησης υπό το παλαιό όμως νομοθετικό πλαίσιο, καθώς μια υπόθεση παραπέμφθηκε σε αυτήν από το Δ΄ Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου (χωρίς να πάρει θέση) ως ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος.
Ειδικότερα, το Εφετείο Αθηνών όρισε οριστική μονάδα αποζημίωσης για αναγκαστική απαλλοτρίωση ακινήτου με σκοπό τη δημιουργία κοινόχρηστου χώρου (κατασκευή παιδικής χαράς, φύτευση πρασίνου, κ.λπ.), κάνοντας δεκτή αίτηση των ιδιοκτητών του ακινήτου.
Οι ιδιοκτήτες είχαν συμφωνήσει παλαιότερα με το Δήμο αντί για χρηματική αποζημίωση να αποζημιωθούν με τίτλους μεταφοράς συντελεστή δόμησης, όπως προέβλεπε ο Ν. 2300/1995, παραιτούμενοι συγχρόνως από κάθε δικαίωμα απαίτησης τους κατά του Δήμου που έκανε την απαλλοτρίωση.
Το 2008 το Εφετείο Αθηνών, ακλουθώντας την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, έκρινε αντισυνταγματική τη διάταξη εκείνη του Ν. 2300/1995, αλλά και άκυρη τη συναίνεση των ιδιοκτητών για την έκδοση τίτλων μεταφοράς συντελεστή δόμησης, όπως άκυρη έκρινε και την παραίτηση των ιδιοκτητών από κάθε δικαίωμα. Για το λόγο αυτό ικανοποίησε το αίτημα προσδιορισμού της τιμής αποζημίωσης για την απαλλοτρίωση.
Στη συνέχεια ο Δήμος προσέφυγε στον Άρειο Πάγο προβάλλοντας ότι το Εφετείο Αθηνών αποκρούοντας το Ν. 2399/1995 ως αντισυνταγματικό εσφαλμένα ερμήνευσε και εφήρμοσε το άρθρο 24 του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος.