Η Δευτέρα Παρουσία δεν θα’ρθει γιατί ξέρουμε ότι κανείς δεν θα΄ρθει να μας καταστρέψει με περισσότερη δύναμη από εκείνη της δικής μας καταστροφικότητας ή της δικής μας ανοχής στην καταστροφικότητα των άλλων. Όπως ξέρουμε ότι κανείς δεν θα΄ρθει να μας σώσει αν οι ίδιοι δεν αισθανόμαστε χαμένοι και αν δεν θέλουμε πραγματικά να σωθούμε.
Αλλά η θρησκευτική αφέλεια μοιάζει με την πολιτική αφέλεια. Περιφρονούν και οι δύο τα πραγματικά γεγονότα και την κοινή λογική και προσπαθούν να κρύψουν τις πιο απλές αλήθειες.
Ξαναδιάβασα σήμερα το ποίημα του Γουλιέλμου Γιέιτς «Η Δευτέρα Παρουσία» σε μετάφραση του Γιώργου Σεφέρη:
Η Δευτέρα Παρουσία (The Second Coming)
Γυρίζοντας ολοένα σε κύκλους που πλαταίνουν
Το γεράκι δεν μπορεί ν΄ ακούσει πια το γερακάρη·
Τα πάντα γίνουνται κομμάτια· το κέντρο δεν αντέχει.·
Ωμή αναρχία λύθηκε στην οικουμένη,
Απ΄το αίμα βουρκωμένος λύθηκε ο ποταμός, και παντού
Η τελετή της αθωότητας πνίγεται·
Οι καλύτεροι χωρίς πεποίθηση, ενώ οι χειρότεροι
Είναι γεμάτοι από την ένταση του πάθους.
Σίγουρα κάποια αποκάλυψη θα είναι κοντά·
Σίγουρα η Δευτέρα Παρουσία θα είναι κοντά.
Η Δευτέρα Παρουσία! Δεν πρόφταξα να σώσω αυτό το λόγο
Και μια μεγάλη εικόνα γέννημα του Spiritus Mundi
Θολώνει τη ματιά μου: κάπου στην άμμο της ερήμου
Μορφή με σώμα λιονταριού και το κεφάλι ανθρώπου,
Ένα άδειο βλέμμα κι αλύπητο σαν ήλιος,
Κινείται με μηρούς αργούς, καθώς τριγύρω
Στροβιλίζουνται ίσκιοι αγανακτισμένων πουλιών.
Το σκοτάδι ξαναπέφτει · τώρα όμως ξέρω
Πώς είκοσι βασανισμένοι αιώνες πετρωμένου ύπνου
Κεντρίστηκαν από ένα λίκνο λικνισμένο κατά το βραχνά,
Και ποιο ανήμερο θεριό, μια που ήρθε τέλος η ώρα του,
Μουντά βαδίζει για να γεννηθεί προς τη Βηθλεέμ.
Γουλιέλμος Γιέιτς (W.B.Yeats, 1865)
Γιώργος Σεφέρης , ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΣ , 1965, Εκδ. ΙΚΑΡΟΣ
http://gnathion.blogspot.com/2011/05/blog-post_6439.html
