Τον συναντώ στο εργαστήριο του στην Άσσηρο χωμένο ανάμεσα σε αμόνια, άξονες και ρόδες.
Στην αυλή διάσπαρτα κάρα, παϊτόνια και άμαξες περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους για να επισκευαστούν από τα θαυματουργά χέρια του. «Αυτό που βλέπεις δεν είναι τίποτα» μου λέει ο κ. Κώστας Κόπελης. «Στις καλές εποχές, κάνανε ουρά οι άμαξες για επισκευή».
Παρά τα 72 του χρόνια, ο κ. Κώστας δεν έχει σταματήσει να δουλεύει. Ξεκίνησε το 1953 ως μαθητευόμενος σε εργαστήριο στο Βαρδάρη. Το 1980 ήρθε στην Άσσηρο και για να επιβιώσει αναγκάστηκε να μάθει πολλές τέχνες. «Είμαι ξυλουργός, σιδεράς, τορναδόρος, ηλεκτροσυγκολλητής, ακόμη και ζωγράφος. Μπορώ να φτιάξω ένα κάρο από το μηδέν, όλο χειροποίητο από μένα».
Ποιος όμως θέλει ένα κάρο ή μία άμαξα σήμερα; «Κανείς. Μου ζητάνε μόνο να επισκευάσω άμαξες που κάνουν βόλτες τους τουρίστες και να φτιάξω ρόδες σε ελαφρύ τύπο που τις κάνουνε πολύφωτα. Παλιότερα υπήρχανε πολλοί καροποιοί στην περιοχή, τώρα όμως έμεινα μόνον εγώ και με ψάχνουνε απ’ όλη την Ελλάδα για επισκευές».
Το πιο συγκινητικό απ’ όλα είναι όταν βλέπει τα κάρα και τις άμαξες που έφτιαξε ο ίδιος πριν από πολλά χρόνια, να έρχονται ξανά στο εργαστήριο για επισκευή, σαν ένας κύκλος που συνεχίζεται. «Αυτό το έφτιαξα εγώ πριν από 25 χρόνια, χειροποίητο όλο, καλό εργαλείο. Μου το φέρανε προχθές για επιδιόρθωση, δυο μερεμέτια θέλει και θα είναι πάλι σαν καινούργιο» μου λέει δείχνοντας ένα παϊτόνι που μεταφέρει τουρίστες στις Σπέτσες.
http://www.lagadas.net/index.php?act=viewProd&productId=1033
