Μήπως οι πρόγονοι μας, μας δείχνουν τον δρόμο σήμερα;;;
Ἀπὸ στόμα ὀποῦ φθονάει, παλληκάρια, ἂς μὴν πωθεῖ, πὼς τὸ χέρι σαςκτυπάει τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.
Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά: «Ἐὰν μισοῦνται
ἀνάμεσό τους δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά».
Τέτοια ἀφήστενε φροντίδα ὅλο τὸ αἷμα ὀποῦ χυθεῖ γιὰ θρησκεία καὶ γιὰ
πατρίδα ὅμοιαν ἔχει τὴν τιμή.
Στὸ αἷμα αὐτό, ποὺ δὲν πονεῖτε γιὰ πατρίδα, γιὰ θρησκειά, σᾶς ὁρκίζω,
ἀγκαλισθεῖτε σὰν ἀδέλφια γκαρδιακά.
Πόσο λείπει, στοχασθεῖτε, πόσο ἀκόμη νὰ παρθῇ πάντα ἡ νίκη, ἂν
ἐνωθῇτε, πάντα ἐσᾶς θ' ἀκολουθεῖ.
Ὦ ἀκουσμένοι εἰς τὴν ἀνδρεία, καταστῆστε ἕνα Σταυρὸ καὶ φωνάξετε μὲ
μία: «Βασιλεῖς, κοιτάξτ' ἐδῶ!
Τὸ σημεῖον ποὺ προσκυνᾶτε εἶναι τοῦτο, καὶ γι' αὐτὸ ματωμένους μας
κοιτᾶτε στὸν ἀγῶνα τὸ σκληρό.
Ἀκατάπαυστα τὸ βρίζουν τὰ σκυλιὰ καὶ τὸ πατοῦν καὶ τὰ τέκνα τοῦ
ἀφανίζουν, καὶ τὴν πίστι ἀναγελοῦν.
Ἐξ αἰτίας τοῦ ἐσπάρθη, ἐχάθη αἷμα ἀθῶο χριστιανικό, ποὺ φωνάζει ἀπὸ τὰ
βάθη τῆς νυκτός: Νὰ ἐκδικηθῶ.
Δὲν ἀκοῦτε, ἐσεῖς εἰκόνες τοῦ Θεοῦ, τέτοια φωνή; Τώρα ἐπέρασαν αἰῶνες
καὶ δὲν ἔπαυσε στιγμή.
Δὲν ἀκοῦτε; Εἰς κάθε μέρος σὰν τοῦ Ἄβελ καταβοᾷ δὲν εἴν' φύσημα τοῦ
ἀέρος ποὺ σφυρίζει εἰς τὰ μαλλιά.
Τί θὰ κάμετε; Θ' ἀφῆστε νὰ ἀποκτήσωμεν ἐμεῖς λευθεριάν, ἢ θὰ τὴν λύστε
ἐξ αἰτίας πολιτικῆς;
Τοῦτο ἀνίσως μελετᾶτε ἰδοὺ ἐμπρός σας τὸν Σταυρό: Βασιλεῖς, ἐλᾶτε,
ἐλᾶτε, καὶ κτυπήσετε κι ἐδῶ!»
Απόσπασμα από τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
