Αν και έπαιξε μόλις 12 λεπτά στον 2ο τελικό, κατόρθωσε να κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του... Στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου, όταν ο Ολυμπιακός είχε τον απόλυτο έλεγχο του αγώνα (είχε ξεφύγει με 10-19 στο 9’22’’), με δικές του βολές έφερε για πρώτη φορά το παιχνίδι στα ίσα (22-22 στο 12’), “κερδίζοντας” το 5ο ομαδικό φάουλ των “ερυθρολεύκων”, ενώ λίγο νωρίτερα είχε “αναγκάσει” τον Τεόντοσιτς να τον “περιλούσει” με κάποιες κουβέντες, οι οποίες επέσυραν μία αχρείαστη τεχνική ποινή!
Αν και στη συνέχεια, αστόχησε σε τρεις συνεχόμενες προσπάθειες από την γραμμή της... “φιλανθρωπίας”, στην 4η περίοδο, η συνεισφορά του στη νίκη του “τριφυλλιού” ήταν πολύ σημαντική και στο φύλλο της στατιστικής, “αποτυπώθηκε” με τις δύο βολές που προέκυψαν από το αντιαθλητικό φάουλ που του έκανε ο Σπανούλης (64-60 στο 31‘15“) και το καλάθι που “έγραψε” την μεγαλύτερη διαφορά του αγώνα (74-62 στο 36’39”). Αν προσθέσουμε τα 3 ριμπάουντ, το κλέψιμο και το κόψιμο που συμπληρώνουν τους αριθμούς του, θα καταλάβουμε γιατί ο Κώστας Τσαρτσαρής ήταν ένα από τα κλειδιά της νίκης που έφερε τον Παναθηναϊκό, ένα βήμα πριν από την κατάκτηση του 9ου συνεχόμενου πρωταθλήματος...
Όσοι σε ξέρουν πολλά χρόνια, έχουν να λένε για ένα ήρεμο, ήσυχο και λογικό παιδί που δεν έχει προκαλέσει σχεδόν ποτέ με τη συμπεριφορά του... Πως γίνεται και απόψε (σ.σ.: χθες) τσακώθηκαν δύο παίκτες του Ολυμπιακού μαζί σου;
«Επειδή προφανώς αναφέρεσαι στον Σπανούλη και το αντιαθλητικό φάουλ που μου έκανε, δεν είναι ότι επικεντρώθηκε σε ένα συγκεκριμένο παίκτη, όσο το ότι ο Βασίλης, όπως και ο κάθε παίκτης, θέλει πολύ να κερδίζει και εκείνη τη στιγμή ενδεχομένως να αντέδρασε βίαια για να αλλάξει το ρυθμό του αγώνα... Αυτά συμβαίνουν μέσα στο παιχνίδι... Έτυχε να ήμουν εγώ εκείνη την ώρα δίπλα του, συνέβη, το εκμεταλλευτήκαμε και το αφήσαμε ήδη πίσω μας...»
Τόσο μετά το συμβάν, όσο και μετά το τέλος του αγώνα, στον αγωνιστικό χώρο αλλά και στα αποδυτήρια, είδαμε ότι μιλήσατε με τον πλέον εγκάρδιο τρόπο...
«Αυτό εννοείται... Εντός των τεσσάρων γραμμών είμαστε όλοι εχθροί κι αντίπαλοι... Έξω απ‘ αυτές, έχουμε πολλά κοινά, έχουμε κερδίσει πολλά πράγματα μαζί και αυτά δε ξεχνιούνται... Είμαστε επαγγελματίες αθλητές χρόνια, έχουμε ζήσει πολλές και καλές στιγμές με τον Βασίλη και το ότι επέλεξε να πάει σε μία άλλη ομάδα, δε σημαίνει ότι χάνει τη φιλία και την εκτίμησή μας...»
- Με τον Τεόντοσιτς τι έγινε;
«Ο Τεόντοσιτς είναι αυτός που ξέρουμε όλοι, εριστικός όπως πάντα, σήμερα (σ.σ.: χθες) ξεπέρασε κάποια όρια τα οποία κι εμείς μέσα στο γήπεδο δεν μπορούμε να τα ανεχθούμε... Ειπώθηκαν δύο-τρία λογάκια κι αυτό είναι όλο...»
Απ’ ότι φαίνεται πάντως, έχεις τον δικό σου μοναδικό τρόπο να χειρίζεσαι αυτές οι καταστάσεις γιατί και στις δύο περιπτώσεις (με τον Τεόντοσιτς και τον Σπανούλη), η ομάδα σου βγήκε κερδισμένη και με την τεχνική ποινή και το αντιαθλητικό φάουλ... Είναι θέμα εμπειρίας, εξυπνάδας, οξυδέρκειας, αυτοσυγκράτησης, τι ακριβώς;
«Εμπειρίας σίγουρα... Όπως και να το κάνουμε, τόσα χρόνια έχω ζήσει πολλά μέσα στα γήπεδα και σαν άνθρωπος είμαι ψύχραιμος... Γενικά, όμως, προσπαθώ να κάνω ό,τι είναι καλύτερο για την ομάδα... Το σημαντικό είναι ότι παρ‘ότι εκείνη τη στιγμή έχουμε διακόσιους σφυγμούς, συνήθως βρίσκουμε τον τρόπο να αντιδρούμε σωστά... Κάποιες άλλες φορές μπορεί να μην τα καταφέρνουμε... Ευτυχώς, σήμερα (σ.σ.: χθες) έτυχε να είμαστε πιο έξυπνοι...»
Πως είδες τον δεύτερο τελικό; Μέχρι το 30ο λεπτό φαινόταν πολύ αμφίρροπος...
«Ήταν αμφίρροπος γιατί εμείς το επιτρέψαμε... Δεν μπήκαμε στο γήπεδο απόλυτα συγκεντρωμένοι... Ίσως καθησυχαστήκαμε λιγάκι επειδή κερδίσαμε τον πρώτο τελικό μέσα στο Στάδιο “Ειρήνης και Φιλίας” και πιστέψαμε ότι στην έδρα μας και με τον κόσμο μας, ενδεχομένως να κερδίζαμε εύκολα... Βλέπουμε, όμως, ότι ο Ολυμπιακός είναι μεγάλη ομάδα, ήρθε πολύ καλά διαβασμένος και προετοιμασμένος, “έχτισε” μία διαφορά από το ξεκίνημα του αγώνα και μέχρι το τέλος του 1ου μέρους, ήταν μπροστά στο σκορ... Στην 3η περίοδο, όμως, αντιδράσαμε σωστά, πήραμε μία μικρή διαφορά και το ψυχολογικό πλεονέκτημα και όταν μπήκαμε στο 4ο δεκάλεπτο, παίξαμε το μπάσκετ που μας αντιπροσωπεύει και σιγά-σιγά δείξαμε ποιοι είμαστε...»
Όλοι εγκωμιάζετε τον Ολυμπιακό, αλλά στα περισσότερα κρίσιμα παιχνίδια που κρίνουν τίτλους και προκρίσεις - αν εξαιρέσουμε τους δύο τελευταίους τελικούς στο Κύπελλο - συνήθως εσείς είσαστε αυτοί που κερδίζετε... Γιατί συμβαίνει αυτό, κατά τη γνώμη σου;
«Εμείς είμαστε ανώτεροι στις λεπτομέρειες, εκεί δηλαδή που κρίνονται συνήθως όλα αυτά τα παιχνίδια... Μην ξεχνάμε ότι φέτος χάσαμε τα τρία πρώτα μεταξύ μας ντέρμπι, χάσαμε έναν τίτλο στο Κύπελλο από τις λεπτομέρειες... Παρ‘ όλα αυτά, καταφέραμε να ξεπεράσουμε αυτή τη “μίνι” αρνητική παράδοση και τώρα βρισκόμαστε στην θέση του οδηγού, ένα βήμα πριν από την κατάκτηση ενός ακόμη πρωταθλήματος! Ελέγξαμε τις λεπτομέρειες, διορθώσαμε τα λάθη μας, επιβάλαμε την ανωτερότητα μας και να ‘μαστε που προηγούμαστε με 2-0 στις νίκες...»
Στο 4ο δεκάλεπτο πάντως, φάνηκε ότι ο Παναθηναϊκός ήθελε περισσότερο τη νίκη...
«Δεν μπορεί να πει κανείς ότι ο Ολυμπιακός δεν το ήθελε, αλίμονο... Απλά, είχαμε καλύτερες επιλογές, είμαστε πιο έξυπνοι σε κάποιες φάσεις, πιο εύστοχοι στα κρίσιμα σημεία και νομίζω ότι πήραμε μεγάλη βοήθεια από τον πάγκο...»
Από ’δω και στη εξής, ένα προβάδισμα δύο νικών, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, μπορεί να ανατραπεί;
«Όλα μπορεί να συμβούν μέσα στο γήπεδο... Αν εμείς “καθίσουμε” πάνω στο 2-0, τότε μπορεί να κινδυνεύσουμε... Στο παρελθόν, έχουν δει πολλά τα μάτια μας... Πρέπει να ηρεμήσουμε, να επισημάνουμε τα λάθη που κάναμε στο πρώτο ημίχρονο και να διαχειριστούμε σωστά την κατάσταση, γιατί αν πάμε στο ΣΕΦ και παίξουμε έτσι όπως παίξαμε σήμερα στις δύο πρώτες περιόδους, θα έχουμε μεγάλο πρόβλημα...»
http://www.gazzetta.gr/
