Αυτά στο παρελθόν... Γιατί σήμερα έχουμε γίνει αντικείμενο ροχάλας. Οι μεν βόρειοι "φίλοι" μας, μας αποκαλούν κλέφτες και απατεώνες, και οι δε νότιοι κοιμισμένους.
Και εμείς; Το κλασικό ελληνικό τροπάρι μας: "Έλα μωρε ψιχαλίζει..." Ακόμη και τώρα.
Που ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του μνημονίου και φυσικά την αποτυχία του όσον αφορά τα εισπρακτικά μέτρα, τώρα που πανε να μας πατήσουν ακόμη πιο πολυ στο σβέρκο με πιο σκληρά μέτρα από αυτά που έχουν ήδη αποτύχει, εμείς κοιμόμαστε.
"Μέχρι τις 18 Ιουλίου φτάνουν τα λεφτά" είπε ο αρχιφωστήρας των οικονομικών της χώρας... Και εγώ λέω ώραια. Στείλε στο διάολο το ΔΝΤ και κύρηξε στάση πληρωμών. Πες τους ρε παιδί μου η Ελληνική κοινωνία έχει φτάσει στο όριο και δεν διαπραγματευόμαστε πλέον νέα μέτρα ούτε ξεπουλάμε. Αν μας δώσετε την δόση έχει καλώς. Αν όχι τότε κάνω στάση πληρωμών και αναδιάρθωση χρέους.
Σε έναν τέτοιο εκβιασμό ποιος νομίζετε θα υποχωρήσει; Όταν ένα πολύ μεγάλο μέρος του Ελληνικού χρέους είναι σε ευρωπαϊκές τράπεζες υπό την μορφή ομολόγων, και ασφαλισμένο με υπέρογκα ποσά, φαντάζεστε το ντόμινο;
Με άλλα λόγια θα μπορούσαμε να πούμε: "Εγώ θα πέσω ρε λαμόγια αλλά θα σας πάρω όλους μαζί μου!!! "
Αλλά για να γίνει αυτό θες πολιτικούς ΗΡΩΕΣ. Και εμείς έχουμε ΠΡΟΔΟΤΕΣ. Και σε αυτό φταίμε δυστυχώς εμείς. Οι κοιμισμένοι με τις ομπρέλες για να μη μας παίρνουν οι ψιχάλες....
