Οι δηλώσεις που έκαναν τόσο ο Γιώργος Καραγκούνης, όσο και ο Αλέξανδρος Τζόρβας μετά τον αγώνα στον Βόλο, σίγουρα ανέδειξαν το μέγεθος του προβλήματος στον Παναθηναϊκό. Μια ομάδα που ουσιαστικά είναι παρατημένη στην... τύχη της και αποτελεί έρμαιο του κάθε Μπέου και του κάθε τυχάρπαστου διαιτητή. Ως εδώ καλά και όλοι συμφωνούμε χωρίς αμφιβολία.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και οι ποδοσφαιριστές δεν έχουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης στην κατάντια αυτή του Τριφυλλιού. Σίγουρα εδώ και πέντε μήνες νιώθουν οτι παλεύουν μόνοι τους. Σίγουρα δεν υπάρχει ένας άνθρωπος που να εμπνέει για να πάει να τους μιλήσει (εξαιρετικός ο Δημήτρης Γόντικας, αλλά τι να πρωτοκάνει). Σίγουρα όλοι περιμένουν πώς και πώς να τελειώσει η χρονιά και να πάνε διακοπές...
Και αν για το ματς με τον Ατρόμητο η κατάσταση δικαιολογείται τότε, για τα όσα ακολούθησαν δεν υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία. Δεν χρειάζεσαι διαιτητή για να κερδίσεις τον υποβιβασμένο Πανσερραϊκό. Δεν γίνεται να έχεις παίξει τρεις φορές με τον Ολυμπιακό Βόλου και να μην έχεις κερδίσει μία φορά. Δεν γίνεται να παίζεις με την ΑΕΚ των σημαντικών απουσιών, να ισοφαρίζεις στο 25' και να μην παίρνεις τη νίκη. Δεν γίνεται να προηγείσαι στον Βόλο και να χάνεις με κατεβασμένα τα... χέρια.
ΟΚ, για τα λάθη των διαιτητών και τις ευθύνες των μετόχων, τα γνωρίζουμε όλοι. Καλώς βγήκαν ο «Κάρα» και ο Άλεξ και τα είπαν... Από εκεί και πέρα όμως, αυτοκριτική θα κάνει κανείς;
