Οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) είναι οιδήματα (πρήξιμο) στο πίσω μέρος της ρινικής κοιλότητας, πάνω από τις...
αμυγδαλές, και συναντώνται σε παιδιά προεφηβικής ηλικίας.
Τα κρεατάκια βοηθούν στην άμυνα του οργανισμού έναντι των λοιμώξεων του αναπνευστικού και απαιτούν θεραπεία μόνο αν γίνουν πολύ μεγάλα. Συνήθως, τα κρεατάκια αρχίζουν να μεγαλώνουν περίπου στην ηλικία των 3 ετών, πιθανότατα για να παρέχουν μεγαλύτερη προστασία σε μια ηλικία που το παιδί είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στις λοιμώξεις.
Στην ηλικία των 5 ετών περίπου, τα κρεατάκια αρχίζουν να συρρικνώνονται και εξαφανίζονται στην εφηβεία. Ορισμένες φορές, ωστόσο, τα κρεατάκια συνεχίζουν να μεγαλώνουν και τελικά φράσσουν τη δίοδο του αέρα από τη μύτη προς το λαιμό, το άνοιγμα των ευσταχιανών (ακουστικών) σαλπίγγων από το μέσο ους προς τη μύτη ή και τα δύο. Αν η μία ή και οι δύο οδοί φράξουν, μπορεί να προκύψουν σοβαρά προβλήματα.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Αν ο αεραγωγός από τη μύτη φραχθεί, το παιδί αναπνέει κυρίως από το στόμα, ροχαλίζει και μπορεί να μιλά με ένρινη φωνή. Η ροή των εκκρίσεων στο πίσω μέρος της μύτης φράσσεται και τα κρεατάκια εμφανίζουν φλεγμονή. Στη διάρκεια της ημέρας, από τη μύτη του παιδιού ρέουν φλεγμονώδεις εκκρίσεις. Όταν το παιδί ξαπλώνει, οι εκκρίσεις ρέουν προς τα πίσω, στο λαιμό, προκαλώντας ερεθιστικό βήχα. Αν η λοίμωξη δεν αντιμετωπισθεί, μπορεί να εξαπλωθεί στο μέσο ους.
Ποιοι είναι οι κίνδυνοι;
Αν οι λοιμώξεις δεν αντιμετωπιστούν και ακολουθήσει χρόνια μέση ωτίτιδα, μπορεί να προκληθεί μερική απώλεια ακοής.
Ποια είναι η θεραπεία;
Αν το παιδί σας έχει επανειλημμένα βουλωμένη μύτη, πόνους στο αυτί ή ερεθιστικό βήχα τη νύχτα, ο παιδίατρος μπορεί να εξετάσει τα κρεατάκια του, φωτίζοντάς τα με φως που αντανακλάται από έναν καθρέπτη, τον οποίο κρατά στο πίσω μέρος του λαιμού του. Οι λοιμώξεις αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά, όταν αυτό είναι απαραίτητο.
Η χειρουργική αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων (αδενοειδεκτομή) δεν είναι πάντα απαραίτητη, διότι τα κρεατάκια συρρικνώνονται από μόνα τους καθώς το παιδί πλησιάζει στην εφηβεία. Ωστόσο, όταν το παιδί δυσκολεύεται να παρακολουθήσει το σχολείο λόγω συχνού πόνου στο αυτί ή όταν ο πόνος επιμένει παρά τη θεραπεία με αντιβιοτικά, ο γιατρός μπορεί να συστήσει αδενοειδεκτομή. Ο γιατρός μπορεί να αποφασίσει να μην αφαιρέσει τα κρεατάκια αν δεν είναι μολυσμένα ή αν στην οικογένεια υπάρχει αιμορραγική διάθεση.
Με την επιστημονική συνεργασία του www.iator.gr .
Τα κρεατάκια βοηθούν στην άμυνα του οργανισμού έναντι των λοιμώξεων του αναπνευστικού και απαιτούν θεραπεία μόνο αν γίνουν πολύ μεγάλα. Συνήθως, τα κρεατάκια αρχίζουν να μεγαλώνουν περίπου στην ηλικία των 3 ετών, πιθανότατα για να παρέχουν μεγαλύτερη προστασία σε μια ηλικία που το παιδί είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στις λοιμώξεις.
Στην ηλικία των 5 ετών περίπου, τα κρεατάκια αρχίζουν να συρρικνώνονται και εξαφανίζονται στην εφηβεία. Ορισμένες φορές, ωστόσο, τα κρεατάκια συνεχίζουν να μεγαλώνουν και τελικά φράσσουν τη δίοδο του αέρα από τη μύτη προς το λαιμό, το άνοιγμα των ευσταχιανών (ακουστικών) σαλπίγγων από το μέσο ους προς τη μύτη ή και τα δύο. Αν η μία ή και οι δύο οδοί φράξουν, μπορεί να προκύψουν σοβαρά προβλήματα.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Αν ο αεραγωγός από τη μύτη φραχθεί, το παιδί αναπνέει κυρίως από το στόμα, ροχαλίζει και μπορεί να μιλά με ένρινη φωνή. Η ροή των εκκρίσεων στο πίσω μέρος της μύτης φράσσεται και τα κρεατάκια εμφανίζουν φλεγμονή. Στη διάρκεια της ημέρας, από τη μύτη του παιδιού ρέουν φλεγμονώδεις εκκρίσεις. Όταν το παιδί ξαπλώνει, οι εκκρίσεις ρέουν προς τα πίσω, στο λαιμό, προκαλώντας ερεθιστικό βήχα. Αν η λοίμωξη δεν αντιμετωπισθεί, μπορεί να εξαπλωθεί στο μέσο ους.
Ποιοι είναι οι κίνδυνοι;
Αν οι λοιμώξεις δεν αντιμετωπιστούν και ακολουθήσει χρόνια μέση ωτίτιδα, μπορεί να προκληθεί μερική απώλεια ακοής.
Ποια είναι η θεραπεία;
Αν το παιδί σας έχει επανειλημμένα βουλωμένη μύτη, πόνους στο αυτί ή ερεθιστικό βήχα τη νύχτα, ο παιδίατρος μπορεί να εξετάσει τα κρεατάκια του, φωτίζοντάς τα με φως που αντανακλάται από έναν καθρέπτη, τον οποίο κρατά στο πίσω μέρος του λαιμού του. Οι λοιμώξεις αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά, όταν αυτό είναι απαραίτητο.
Η χειρουργική αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων (αδενοειδεκτομή) δεν είναι πάντα απαραίτητη, διότι τα κρεατάκια συρρικνώνονται από μόνα τους καθώς το παιδί πλησιάζει στην εφηβεία. Ωστόσο, όταν το παιδί δυσκολεύεται να παρακολουθήσει το σχολείο λόγω συχνού πόνου στο αυτί ή όταν ο πόνος επιμένει παρά τη θεραπεία με αντιβιοτικά, ο γιατρός μπορεί να συστήσει αδενοειδεκτομή. Ο γιατρός μπορεί να αποφασίσει να μην αφαιρέσει τα κρεατάκια αν δεν είναι μολυσμένα ή αν στην οικογένεια υπάρχει αιμορραγική διάθεση.
Με την επιστημονική συνεργασία του www.iator.gr .
www..clickatlife.gr
