«Οι άθλιοι» του συνδικαλισμού κ. κ. Λάρισας

Είχε διατυπωθεί κάποτε από έναν αμερικάνο συγγραφέα ότι ...«Τα συνδικάτα, αντί να χρησιμοποιούν τη δύναμή τους για να εξασφαλίσουν καλύτερες δουλειές, τη χρησιμοποιούν για να προστατεύουν τις κακές» Πράγματι ,οι συνδικαλιστές αντί να προασπίζουν τα συμφέροντα των υπαλλήλων και να επιδιώκουν το «βουλεύεσθαι»,αρκούνται στο «βολεύεσθαι ».Μάλιστα πολλές φορές σε τέτοιο προκλητικό σημείο που χρειάζεται αρκετή φαντασία για να το πετύχεις. Συγκεκριμένα ,μαχητικότατος συνδικαλιστής με τις ευλογίες της διοικούσας αρχής από φύλακας μετατρέπεται σε νοσηλευτή(!). Σπούδασε τη συνδικαλιστική ,σίγουρες και αποδοτικές σπουδές !Φυσικά , η άρχουσα αρχή με την βοήθεια της συνδικαλιστικής αριστοκρατίας δεν αρκείται μόνο εκεί , αλλά συνεχίζει ακάθεκτη το παραγωγικό της έργο . Μετατρέπει με το μαγικό της ραβδάκι φύλακες σε διοικητικούς . Τυχαίνει βέβαια , να συγγενεύουν με την άρχουσα αρχή , ενώ άλλοι πάλι βαδίζουν με το «ιδεολογικό κομματικό πνεύμα» της. Τέλος , άλλοι συγγενεύουν λίγο πολύ με τους υπόλοιπους προϊσταμένους της φύλαξης. Το πιο επιτυχημένο είναι όμως να σου δίνει τη μισθοδοσία άτομο με ειδικές «γνώσεις» , «αρνάκι άσπρο και παχύ …».Αυτά συμβαίνουν φυσικά , σε μια περίοδο όπου οι ελλείψεις στο φυλακτικό προσωπικό αρχίζουν ήδη να γίνονται αισθητές , και πριν ανοίξει καν η καινούργια ακτίνα.
Παράλληλα , η συνδικαλιστική αριστοκρατία συνεχίζει ακάθεκτη τα τερατουργήματά της. Κατέλαβε και αυτή με τη σειρά τις θέσεις υπαρχιφυλάκων ,διότι έχουν καλύτερη γνώση του αντικειμένου και διακρίνονται για την ευφυΐα τους , σε σχέση με τους απλούς κοινούς θνητούς , και εργάζονται με υπερβάλλοντα ζήλο! Καλό , ε! Διότι « έχει πλάκα να μην κάνεις τίποτα , όταν δεν έχεις κάνει τίποτα».
Επιπλέον , ο αγώνας τους συνεχίζεται ! Πέτυχαν να μας έχουν απλήρωτους τα νυκτερινά του 2009 και άλλα… και αυτοί να στοχάζονται , επαναπαυόμενοι την ανοδική τους πορεία προς την εξουσία. Με επιτυχία είχε ειπωθεί κάποτε από τον Αϊνστάιν «Δυο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν κι η ανθρώπινη βλακεία, αλλά για το πρώτο δεν είμαι βέβαιος…».
Όσον αφορά την καθαριότητα και τις συνθήκες διαβίωσης αγγίζουν την τελειότητα! Τα ζωύφια κάθε μέρα έχουν πάρτι .Οι τουαλέτες βρίσκονται σε άθλια κατάσταση. Οι αρρώστιες παραμονεύουν καρτερικά. Ενώ τα αναλώσιμα υλικά που προσφέρει η υπηρεσία (όπως καρέκλες , γραφεία) είναι σε χειρότερη κατάσταση και από αυτά που υπάρχουν σε τριτοκοσμικές χώρες . Τα απορρυπαντικά , τα χαρτιά υγείας βρίσκονται σε αφθονία(!). Ευτυχώς ,υπάρχουν και εφημερίδες:). Όπως παρατηρούμε η « καθαριότητα είναι δίπλα στην ευσέβεια».Βέβαια , και σ’αυτό το πεδίο οι συνδικαλιστές έδωσαν σκληρή μάχη και έφεραν σημαντικά αποτελέσματα , δηλαδή «μαλλιά από τσόνια » .
Δυστυχώς, είμαστε «η χώρα των αξιοποιημένων αναξιοτήτων και των αναξιοποίητων αξιών». Αυτό που είναι άξιο απορίας είναι , αν έχει γνώση των πεπραγμένων η αρμόδια Αρχή , και αν ναι , γιατί επιτρέπει να αντιμετωπίζει ο κάθε τυχάρπαστος , που αναλαμβάνει την εξουσία με τις ευλογίες των συνδικαλιστών , την υπηρεσία ως «τσιφλίκι» σε βάρος των άλλων .
Τέλος, για την όλη κατάσταση που επικρατεί στο χώρο μας , μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν και οι υπάλληλοι , διότι «κάθε άνθρωπος έχει ότι του αξίζει».Όταν ο τελικός σκοπός και η αφετηρία της σκέψης και της δράσης τους είναι ο εαυτό τους , δηλαδή πως θα αποκομίσουν προσωπικό όφελος , με αποτέλεσμα να προωθούν ανίκανους και ανύπαρκτους συνδικαλιστές. Μ αυτόν τον τρόπο ανοίγει το «παζάρι των συναλλαγών» όπου ο καθένας τους παίρνει το μερίδιο του «μόχθου» με βάση τη συμβολή του στον αγώνα στο Θέατρο Σκιών. Μετά όμως αναρωτούνται γελοιωδώς « Τις Πταιει ». Το τραγικότερο είναι ότι «Η βλακεία των άλλων είναι μια απειλή για τη δική μου.

Αναγνώστης