αναδεικνύοντας την «απώλεια της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας», ανοίγει διά της τεθλασμένης οδού την «κερκόπορτα» για την απόλυση υπαλλήλων αορίστου και ορισμένου χρόνου στο δημόσιο.
Με όχημα την αξιολόγηση και με την προσφιλή της διγλωσσία –άλλα δηλώνει ο κ. Ραγκούσης και άλλα ο κ. Παπακωνσταντίνου–, επιχειρεί για μία ακόμη φορά να στρέψει τον κοινωνικό αυτοματισμό ενάντια στους υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα, φορτώνοντας στις πλάτες τους τα διαχρονικά λάθη και τις ρουσφετολογικές πρακτικές των εκάστοτε κυβερνώντων.
Μέχρι σήμερα όλοι γνωρίζαμε και όλοι συμφωνούσαμε να υπάρχει αξιολόγηση κατά την είσοδο στην εργασία και κατά την πορεία της επαγγελματικής σταδιοδρομίας, πάνω στο αντικείμενο για το οποίο ο εργαζόμενος είχε προσληφθεί.
Η κυβέρνηση των «μεγάλων ανατροπών», όμως, ανατρέπει εκτός από την κοινή λογική και βασικούς κανόνες διαχείρισης και αξιολόγησης προσωπικού.
Χωρίς κανένα αξιοκρατικό κριτήριο και μέσα από νεφελώδεις διαδικασίες, θα αναγκάζει εργαζόμενους, με πολυετή εμπειρία και συγκεκριμένη εξειδίκευση, να αξιολογηθούν –και μάλιστα χωρίς προηγούμενη εκπαίδευση– για την ικανότητά τους να ασκήσουν καθήκοντα που δεν σχετίζονται με το αντικείμενό τους. Αξίζει να σημειωθεί πως αυτοί οι εργαζόμενοι αξιολογούνται κάθε χρόνο για τις επιδόσεις τους στον Οργανισμό που υπηρετούν. Καλούν δηλαδή ένα μηχανικό να αξιολογηθεί για την δυνατότητά του να γίνει φύλακας αρχαιοτήτων…
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές πως η «τσιμπίδα» της αξιολόγησης θα μετατραπεί σε «παγίδα» ανεργίας για χιλιάδες υπαλλήλους σε Οργανισμούς, που συστήθηκαν με κυβερνητικές αποφάσεις και κάποιοι από αυτούς απέτυχαν να επιτελέσουν το ρόλο τους με ευθύνες των διορισμένων διοικήσεων ενώ άλλοι συρρικνώνονται με ευθύνη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (ΟΣΕ, Αστικές Συγκοινωνίες, ΕΑΣ κλπ) .
Απορίας άξιο είναι, ότι σ’ αυτή τη λογική συνδράμουν και Τομεάρχες της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης-άσχετοι με τον τομέα-όπως ο κ. Νάκος, δείχνοντας συναινετική διάθεση, παρ’ ότι επισήμως η Ν.Δ. διαφωνεί. Η αντίδραση των εργαζομένων θα είναι μαζική και συνολική. Η κοινωνία έχει ανάγκη να αποδοθούν ευθύνες στους πραγματικούς υπευθύνους της δημοσιονομικής κατάρρευσης της χώρας και αυτοί σίγουρα δεν είναι οι εργαζόμενοι. Ας αξιολογήσουν λοιπόν πρώτα τους εαυτούς τους και όλα εκείνα τα διορισμένα μεγαλοστελέχη που με τις μικροκομματικές αντιλήψεις και τις ύποπτες επιλογές τους έφτασαν τον τόπο στο χείλος της χρεοκοπίας. Εάν δεν το πράξουν θα τους αξιολογήσει σύντομα ο ελληνικός λαός και η λαϊκή ετυμηγορία είναι αμείλικτη.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΓΣΕΕ
