Αν δεν υπήρχε λίγος πόνος, αρρώστιες κ.λπ., θα γίνονταν θηρία οι άνθρωποι,δεν θα πλησίαζαν καθόλου στον Θεό. … Άνθρωπος που δεν περνάει δοκιµασίες, που δεν θέλει να πονάει, να ταλαιπωρείται, που δεν θέλει να τον στεναχωρούν ή να του κάνουν µια παρατήρηση, αλλά θέλει να καλοπερνάει, είναι εκτός πραγµατικότητος. …
Όταν επισκέπτεται ο πόνος τον άνθρωπο, τότε του κάνει επίσκεψη ο Χριστός. Ενώ, όταν δεν περνάει ο άνθρωπος καµµιά δοκιµασία, είναι σαν µία εγκατάλειψη του Θεού. Ούτε ξοφλάει, ούτε αποταµιεύει.
Ο Καλός Θεός µε τις δοκιµασίες παιδαγωγεί σαν καλός Πατέρας τα παιδιά Του, από αγάπη, από θεία καλωσύνη, και όχι από κακότητα ούτε από κοσµική, νοµική, δικαιοσύνη, γιατί θέλει να επιστρέψουν κοντά Του. Επειδή δηλαδή θέλει να σώση τα πλάσµατά Του και να κληρονοµήσουν την ουράνια Βασιλεία του, επιτρέπει τις δοκιµασίες, για να παλέψει ο άνθρωπος, να αγωνισθεί και να δώση εξετάσεις στην υποµονή στους πόνους, ώστε να µην µπορεί να Του πει ο διάβολος: «Πως τον ανταµείβεις αυτόν ή πως τον σώζεις, αφού δεν κοπίασε;». Τον Θεό δεν Τον ενδιαφέρει αυτή η ζωή, αλλά η άλλη. Πρώτα µας φροντίζει για την άλλη ζωή και ύστερα γι’ αυτήν.
Μεγάλο πράγµα η υγεία, αλλά και το καλό που προσφέρει η αρρώστια, η υγεία δεν µπορεί να το δώση! Πνευµατικό καλό! Είναι πολύ µεγάλη ευεργεσία, πολύ µεγάλη! Καθαρίζει τον άνθρωπο από την αµαρτία, και µερικές φορές του εξασφαλίζει και µισθό. Η ψυχή του ανθρώπου είναι σαν το χρυσάφι και η αρρώστια είναι σαν τη φωτιά που την καθαρίζει. Βλέπεις, και ο Χριστός είπε στον Απόστολο Παύλο: «Η δύναµίς µου εν ασθενεία τελειούται».
Βιβλίο ΄΄΄Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου΄΄.
http://www.agioritikovima.gr/site/index.php?option=com_content&view=article&id=1997:gerontas-paisios-didaxes&catid=120:2011-01-06-21-28-01&Itemid=403
