tromaktiko: Ε, όχι, ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο!

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Ε, όχι, ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο!



Θα ήθελα να πληροφορήσω τον κύριο ότι αυτή η αποθήκη που αναφέρει, κατά 99% περιέχει προϊόντα παραεισαγωγής και μαϊμούδες, εξού και οι χαμηλές τιμές.
(αφορά: http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/05/blog-post_3285.html)
Επίσης, ότι τα σουπερμάρκετ κάνουν συμφωνίες με τις μεγάλες επιχειρήσεις για να τους δίνουν τα προϊόντα τους σε πολύ χαμηλές τιμές με αντάλλαγμα να προβάλλουν αυτά τα προϊόντα περισσότερο.

Τα μικρά σημεία πώλησης (περίπτερα, ψιλικατζίδικα, μίνι μάρκετ)αγοράζουν τα ίδια προϊόντα πολύ πιο ακριβά, συχνά ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΤΙΜΗ που πωλούνται στα σουπερμάρκετ.

Δε λέω ότι δεν υπάρχουν και κακοί επαγγελματίες. Αλλά, κακά τα ψέματα, τα μικρά σημεία πώλησης υποφέρουν.

Όταν το κέρδος από τα βασικά είδη πώλησης κυμαίνεται μεταξύ 5-6% και πρέπει με το 25-30% του υπόλοιπου 20-25% των πωλήσεών σου να πληρώσεις ενοίκιο, ρεύμα, τηλέφωνο, ΟΑΕΕ -και αυτό που σου μένει δεν επαρκεί για τον μόχθο 2 εργαζομένων που απαιτούνται για να λειτουργήσει το μικρό σημείο πώλησης από το πρωί ως το βράδυ- το θεωρώ το λιγότερο ασεβές να κατηγορούμαστε κιόλας για αισχροκέρδεια.

Βέβαια, ξέρω εκ πείρας ότι αυτά τα σχόλια γίνονται συνήθως από ανθρώπους άσχετους με το εμπόριο και με την πραγματικότητα.

Που δεν έχει χρειαστεί ποτέ στη ζωή τους να κουβαλήσουν ένα κιβώτιο ή να ιδρώσουν για τίποτε άλλο πέρα από το πρόγραμμα pilates στο χρυσοπληρωμένο γυμνάστηριό τους.

Που νομίζουν ότι οι εφημερίδες φυτρώνουν κάθε πρωί στα σταντ πριν καν σηκώσουμε τα ρολά, ότι κάθε πρωί στο ψυγείο πρέπει να βρίσκονται κουτιά με φρέσκο γάλα που αρμέχτηκε λίγη ώρα πριν έρθουν να το ζητήσουν, ότι πρέπει στα ταμεία μας να υπάρχουν μερικές εκατοντάδες ευρώ σε ψιλά, ώστε να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να χαλάμε τα πενηνταευρά τους για ένα πακέτο τσιγάρα, και άλλες τέτοιες μυθικές καταστάσεις.

Που έχουν την απαίτηση να θυμάμαι ΕΓΩ τι μάρκα τσιγάρα καπνίζει ο καθένας τους και πιστεύουν ακράδαντα ότι γνωρίζω ακριβώς ποια είναι και πόσο κοστίζει η εφημερίδα του Σαββάτου που έχωσαν βιαστικά κάτω από τη μασχάλη τους.

Αγαπητέ μου πελάτη, δεν ξέρω αν έφτασες μέχρι εδώ, αλλά ειλικρινά στο λέω: μπορεί να σου χαμογελάω και να κάνω υπομονή μέχρι να φύγεις για να ρίξω τα μπινελίκια και τη μούτζα που σου αξίζει, αλλά ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ!!!

Αναγνώστρια
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!