Βιάστηκα όμως και σύντομα άρχισα να προσγειώνομαι ανώμαλα. Τελικά μάλλον είμαστε άξιοι όσων περνάμε και ίσως πολύ χειρότερων που δεν έχουν έρθει ακόμα. Παραθέτω μερικά αιτήματα/απόψεις που διάβασα/άκουσα από πολλούς αγανακτισμένους.
Πολλοί ζητάνε να παίρνει τις αποφάσεις ο λαός με δημοψηφίσματα. Εγώ προσωπικά δεν θέλω να αποφασίζει ο 90χρονος παππούς μου, ο κάθε βαρεμένος ακροαριστερός ή ακροδεξιός με μέσο IQ ραδικιού κτλ το μέλλον μου. Θέλω για τα οικονομικά να αποφασίζουν άξιοι οικονομολόγοι, για την εκπαίδευση άξιοι ακαδημαϊκοί κτλ.
Αρκετοί ζητάνε να φέρουν τα λεφτά πίσω οι κλέφτες, στοχεύοντας κυρίως στους πολιτικούς. Ήθελα να ξέρα υπάρχει αλήθεια άνθρωπος με τη στοιχειώδη νοημοσύνη που να πιστεύει ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό και μάλιστα θα ήταν λύση στα προβλήματα μας; Από τα 400δις που χρωστάμε, οι πολιτικοί και τα τσιράκια τους άντε να φάγανε το 1% στην καλύτερη. Από τα υπόλοιπα ένα τεράστιο μέρος έχει μοιραστεί σε όλον τον πλανήτη με τη μορφή τόκων και τα υπόλοιπα τα έχουν καρπωθεί μικροί και μεγάλοι επιχειρηματίες που είχαν δοσοληψίες με το κράτος. Φυσικά δεν υπολογίζω όσα χαθήκαν από φόρους, άχρηστους δημόσιους υπάλληλους, κτλ. Τέλος μπορεί κάποιοι να πουν ότι γιαυτα φταίνε οι πολιτικοί. Συμφωνώ, αλλά εμείς τους ψηφίζουμε τους ίδιους και τους ίδιους τόσα χρόνια.
Δεν θα αναφερθώ καν σε κάποιους που πιστεύουν ότι μια χώρα θα πάει μπροστά με ορισμένους από το κράτος κατώτατους μισθούς 1500 € και θεωρίες που κοιτάνε μόνο το ατομικό συμφέρον αυτού που τα λέει.
Το όνειρό μου λοιπόν είναι μια Ελλάδα που θα έχει κυβέρνηση, επιστήμονες, τεχνοκράτες, καταξιωμένους γενικότερα ανθρώπους, που έχουν γνώση και κυρίως έχουν αποδείξει τις ικανότητες τους. Δεν θέλω λαοπλάνους, καλλιτέχνες και αμπελοφιλόσοφους. Θέλω, αντικειμενική, ανεξάρτητη και άμεση δικαιοσύνη για όλους, πολιτικούς, μεγαλοεπιχειρηματίες κτλ. Θέλω επιτέλους οι νέοι της Ελλάδας να ξεκολλήσουν από τη νοοτροπία του κομματισμού, ρουσφετιού, νοοτροπία Έλληνα δημόσιου υπάλληλου, ωχαδελφισμού και αρπαχτής. Θέλω η Ελλάδα να αρχίσει να εκμεταλλεύεται το δυναμικό της σε παραγωγικές επιχειρηματικές κινήσεις, όπως τεχνολογία, αγροτικά προϊόντα, βιομηχανία, ναυτιλία και τέλος σοβαρό τουρισμό (το αντίθετο από τα τσολιαδάκια, τις σαγιονάρες και τα rooms to let).
Αναγνώστης
