Για τους λόγους που την οδήγησαν να μετακομίσει από το κέντρο της Αθήνας μίλησε η Ευγενία Δημητροπούλου στο Βήμα. «Έμενα στο Πεδίον του Άρεως και έφυγα για λόγους ασφαλείας κυρίως.
Μου είχαν διαρρήξει πολλές φορές το αυτοκίνητο και μία φορά με κατέβασαν από αυτό και μου πήραν την τσάντα. Άρχισε να επικρατεί ένα περίεργο αίσθημα φόβου στην περιοχή και αποφάσισα να φύγω». Νιώσατε απροστάτευτη; Δεν απευθυνθήκατε στις Αρχές; «Ναι, ένιωσα απροστάτευτη. Κάθε φορά έσπευδα στο αστυνομικό τμήμα και έκανα δήλωση. Μου έλεγαν ότι είναι πολύ σύνηθες να ανοίγουν τα αυτοκίνητα. Μάλιστα, όταν τους δήλωσα ότι μπήκαν από την πίσω πόρτα για να με κατεβάσουν, οπότε θα μπορούσαν να πάρουν δακτυλικά αποτυπώματα, μου απάντησαν: «Τώρα...μπορεί να έχουν φύγει». Κάθε φορά που πήγαινα υπήρχε κόσμος που έκανε καταγγελίες και το αντιμετώπιζαν ως καθημερινότητα στην περιοχή».
Μου είπατε ότι την περασμένη Τετάρτη, λόγω εργασίας, βρεθήκατε στην «καρδιά» των γεγονότων, στα Εξάρχεια. Τι σας εξοργίζει περισσότερο;
Μου είπατε ότι την περασμένη Τετάρτη, λόγω εργασίας, βρεθήκατε στην «καρδιά» των γεγονότων, στα Εξάρχεια. Τι σας εξοργίζει περισσότερο;
«Έχω κατέβει παλαιότερα στους δρόμους. Τώρα τελευταία ομολογώ ότι δεν το έχω κάνει. Αυτό που προσπαθώ είναι να συμπορευθώ με όλα αυτά που επιτάσσει η νέα τάξη πραγμάτων Θεωρώ ότι πρέπει να κάνουμε κάτι ομαδικό. Το συζητούσαμε αυτό και με συναδέλφους τις προάλλες. Πρέπει όσοι έχουν θέσεις ψηλά να καταλάβουν ότι ο κόσμος είναι εξαγριωμένος. Δεν είμαι υπέρ της αυτοδικίας, αλλά πρέπει να γίνουν κινήματα παρόμοια με αυτό του «Δεν πληρώνω». Πρέπει να καταλάβουν ότι κάτι γίνεται σε αυτή τη χώρα. Αν όντως οι αστυνομικοί επιτέθηκαν σε διαδηλωτές, είναι ό,τι πιο άδικο και εξοργιστικό μπορεί να συμβεί. Το δικαίωμα στη διαδήλωση και στην απεργία είναι κατοχυρωμένο. Είναι δικαιώματα αναφαίρετα και ξαφνικά το κράτος, αντί να τα περιφρουρεί, τα χτυπάει. Για μένα αυτό είναι αδιανόητο».