Το συνολικό μήκος του δρόμου, που βαίνει δίπλα στον σύγχρονο είναι 260 μέτρα και έχει πλάτος 4,6 μέτρα, ενώ ορατά είναι και τα ίχνη από τους τροχούς των αμαξιών, με ενδιάμεσο κενό 1,4 μέτρα. Σε καλύτερη κατάσταση όμως διατηρείται κάτι περισσότερο από το μισό του μήκους τους και αυτό θα αναδειχθεί ενώ το υπόλοιπο σύμφωνα με απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου πρόκειται να καταχωθεί (με επιστημονικό τρόπο) προκειμένου να αποφευχθεί η καταστροφή του. Στην ουσία άλλωστε μιλάμε για λιθόστρωτο, το οποίο σε κάποια σημεία είναι εξαιρετικά χαλαρό. Οσο για το προαναφερόμενο πάρκιν ενός πάρκου αναψυχής, το οποίο βρίσκεται δίπλα στον αρχαίο δρόμο - συγκεκριμένα στο τμήμα που θα καταχωθεί - ένα τοιχείο ύψους μισού μέτρου το οποίο θα κατασκευαστεί ανάμεσά τους, ελπίζεται ότι θα προφυλάξει το μνημείο.
Συντηρήσεις και στερεώσεις των λίθων αλλά και πρόνοια ώστε να μην αναπτυχθεί βλάστηση περιλαμβάνονται στα μέτρα για την ανάδειξη της οδού αλλά επίσης η κατασκευή ενός ξύλινου διαδρόμου από τον οποίο θα είναι είναι ορατός από τους επισκέπτες. Να σημειωθεί ότι η φάση του δρόμου που σώζεται σε καλή κατάσταση είναι της Ρωμαϊκής εποχής. Διατηρείται μάλιστα σε κάποια σημεία και ο χαμηλός αναλημματικός τοίχος από αργούς λίθους στην μία πλευρά του δρόμου που ήταν απαραίτητος για την χάραξη και τη στερέωσή του.
Η ίδια διαδρομή φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά την Υστεροελλαδική εποχή (1600-1100 π. Χ .) αν και η παγίωσή της έγινε περί τα μέσα του 8ου π.Χ. αιώνα. Η καθιέρωση των Ελευσινίων Μυστηρίων ήταν καθοριστική για τη διαμόρφωση της Ιεράς οδού πλέον, την οποίαν ακολουθούσαν οι μύστες για να φθάσουν στο ιερό της Δήμητρας.
http://erroso.blogspot.com/2011/05/blog-post_27.html#ixzz1NXBhslwj
