Το επάγγελμα ακόμα και με τον νέο Νόμο παραμένει ερμητικά κλειστό για έναν πτυχιούχο φαρμακευτικής... Στην ουσία αυτό που συνέβη είναι οτι η μείωση του πληθυσμιακού στο 1/1000, άνοιξε ελάχιστες νέες θέσεις και μάλιστα μη αξιοποιήσιμες, με το δεδομένο οτι με την διατήρηση των χωροταξικών περιορισμών (180μ κυκλικά από τα υπόλοιπα φαρμακεία) δεν βρίσκεται ουσιαστικά κατάστημα που να πληροί αυτές τις προϋποθέσεις. Άρα το δήθεν άνοιγμα εξυπηρέτησε τον κ.Λοβέρδο ο οποίος φάνηκε στην κοινή γνώμη οτι χτύπησε την κλειστή συντεχνία των ιδιοκτητών φαρμακείων, ενώ στην ουσία συνεχίζει να την εξυπηρετεί με ρουσφετολογικού τύπου εγκυκλίους που καταργούν νέες θέσεις σε μία νύχτα. Αυτό συνέβη στους μεγάλους Δήμους άνω των 100.000 κατοίκων που μετά από απαίτηση των Φαρμακευτικών Συλλόγων βγήκε εγκύκλιος ώρα 15.02' την 1/04/2011, μια ημέρα μόλις πριν την κατάθεση των δικαιολογητικών από τους ενδιαφερόμενους, που καταργεί τον Νόμο και περιορίζει αισθητά τις ελάχιστες θέσεις που άνοιξαν. Στον Δήμο Πατρέων με τον τρόπο αυτό έκλεισαν με απλή εγκύκλιο με την υπογραφή του Γ.Γραμματέα κ. Δημόπουλου οι 20 περίπου νέες θέσεις που άνοιγαν. Καταστρατηγώντας τον Νόμο που υπέγραψαν 6 Υπουργοί της Κυβέρνησης πλέον μια εγκύκλιος τροποποιητική και όχι διευκρινιστική ως οφείλει, να αφήνει μόνο 7 νέες θέσεις σε χωριά του Νομού Αχαίας και ούτε 1 θέση νέου φαρμακείου σε κάποιο αστικό κέντρο. Για ποιό άνοιγμα μιλάμε λοιπόν; Άνοιγμα για τα μάτια του κόσμου και της Τρόϊκας.
Με τον νέο Νόμο οι παράνομες αγοραπωλησίες αδειών νομιμοποιήθηκαν και συνεχίζονται να πωλούνται κρατικές άδειες σε αμύθητα ποσά που ξεπερνούν κάθε φαντασία. Ο Υπουργός και με αυτόν τον τρόπο εξυπηρέτησε την συντεχνία ιδιοκτητών φαρμακείων οι οποίοι εκμεταλλεύνται οικονομικά, νόμιμα πλέον την κρατική άδεια την οποία μπορούν να μεταβιβάσουν σε όποιον έχει τα βαλάντια. Εξαιρούνται φυσικά, όσοι από εμάς έχουμε ελάχιστη οικογενειακή περιουσία για να προβούμε σε τέτοιες λύσεις και έτσι καταδικαζόμαστε σε μόνιμη ανεργία. Εξαιρούνται και οι γόνοι των ιδιοκτητών φαρμακείων οι οποίοι τυγχάνουν ευνοϊκής μεταχείρησης, αφού δεν χρειάζεται να αγωνιστούν για να πετύχουν στις υψηλόβαθμες Φαρμακευτικές Σχολές της Χώρας μας , φοιτούν σε αμφισβητούμενης ποιότητας κολλέγια της Ανατολικής Ευρώπης και έχουν εξασφαλισμένη άδεια και εργασία. Μια χαρά λοιπόν η Κυβέρνηση και ο Υπουργός διατήρησαν το ευνοϊκό καθεστώς που υπήρχε χωρίς να θίξει ούτε στο ελάχιστο τα προνόμια των ιδιοκτητών φαρμακείων.
Τα 200μ όπως είχαν εξαγγείλει γύρω από συνταγογραφικά κέντρα και μόνο για νέα φαρμακεία, κατά την διάρκεια της συζήτησης του Νομοσχεδίου και μετά από πίεση βουλευτών που προφανέστατα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα της Συντεχνίας, υπολογίζοντας το πολιτικό κόστος και την επανεκλογή τους (Ροντούλης, Σακοράφα, Λαφαζάνης, Δρίτσας, Βαγιωνάς κλπ), άλλαξαν σε 100μ από την είσοδο των Νοσοκομείων μόνο με 150 κλίνες και άνω, με αποτέλεσμα να περιορίζονται ακόμα περισσότερο οι νέες θέσεις φαρμακείων. Ο Π.Φ.Σ μιλάει για αντισυνταγματικότητα αυτής της παραγράφου, άγνωστο γιατί, ενώ κατάφορα διατηρεί την αντισυνταγματικότητα των πληθυσμιακών κριτηρίων σύμφωνα με απόφαση του ΣτΕ το 2005, πιέζοντας κάθε Κυβέρνηση που επιχειρεί να εφαρμόσει το Σύνταγμα της Χώρας να τα επαναφέρει σε κάθε νέο Νόμο μεταρρύθμισης (δήθεν). Το ότι επικαλούνται μια απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που θεωρεί οτι τα πληθυσμιακα δεν είναι παράνομα όταν υπάρχουν, αυτό δεν σημαίνει οτι ειναι και σύμφωνα με το Σύνταγμα της Χώρας που ζούμε, που τώρα περισσότερο από ποτέ έχει ανάγκη τους άριστους και όχι τους αρεστούς ή βολεμένους....
Εμείς οι Φαρμακοποιοί χωρίς Φαρμακείο ζητούσαμε και θα ζητάμε τα αυτονόητα, μέχρι να δικαιωθούμε: Ελευθερία στην επαγγελματική επιλογή. Είμαστε ο μόνος επιστημονικός κλάδος που δεν μπορούμε να εργαστούμε ελεύθερα, που έχουμε σπουδές ανωτάτου επιπέδου και είμαστε δέσμιοι αγκυλώσεων που δημιουργούνται για να προστατευτούν όσοι ήδη εξασκούν το επάγγελμα. Δεν μπορούμε να έχουμε πρόσωπο, όνομα και να διεκδικούμε ελεύθερα τα δικαιώματα μας, αφού το επαγγελματικό μας μέλλον εξαρτάται από την απόφαση ενός Προέδρου Φαρμακευτικού Συλλόγου και την υπογραφή του. Αν ποτέ αποκτήσουμε μια άδεια ίδρυσης, την λειτουργία του φαρμακείου μας πρέπει να την εγκρίνει ο εκάστοτε Πρόεδρος Φαρμακευτικού Συλλόγου, που μπορεί να σκαρφιστεί χιλιάδες τερτίπια έτσι ώστε εμείς να μην εργαστούμε ποτέ και όχι οι Υπηρεσίες του Κράτους (Υπουργείο, Νομαρχία) το οποίο θα υπηρετούμε. Απειλείται ολόκληρο το επαγγελματικό μας μέλλον, γι'αυτό μην ζητάτε να σας δείξουμε τα πρόσωπά μας. Είμαστε ήδη απειλούμενοι και διωκόμενοι, καταζητούμενοι από τους Συλλόγους σαν να είμαστε τρομοκράτες. Και όμως, είμαστε οι μόνοι που λέμε την αλήθεια με το όνομα της. Απλά συγχωρείστε που αρκετοί από εμάς δεν μπορούμε να καταδικαστούμε από τους ρεβανσισμούς των Φαρμακευτικών Συλλόγων... Και μην ξεχνούν οτι το μόνο που μας χωρίζει από την επαγγελματική μας αποκατάσταση δεν είναι τα προσόντα, αλλά μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ή ένας ειλικρινής, δίκαιος και αδέκαστος Υπουργός.
Φαρμακοποιοί χωρίς Φαρμακείο
http://efimereyon.blogspot.com/2011/05/blog-post_982.html
