(αφορά: http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/05/blog-post_5320.html#more)
Θα συμβούν όσα αναφέρεις. Και εξηγούμαι. Το εξωτερικό χρέος της χώρας δεν εξαφανίζεται εκτός και εάν γίνει επίσημη δήλωση ότι δεν πρόκειται να το πληρώσουμε. Τι θα συμβεί τότε? Δεν πρόκειται να μας δανείσουν ξανά ούτε οι Χώρες αλλά (το σημαντικότερο) ούτε οι αγορές. Και αν βιαστεί κάποιος και πει δεν χρειάζεται να δανειστούμε αναφέρω ότι ΔΕΝ υπάρχει χώρα που να μην δανείζεται. Το γιατί είναι μεγάλη ιστορία και θέλει μεγάλη ανάλυση. Οι τράπεζες όντως μπορεί να χρεοκοπήσουν ( πιθανόν όχι όλες) πράγμα ολέθριο γιατί χωρίς την λειτουργία τους ΔΕΝ μπορεί να ξεκινήσει πάλι η οικονομία, είναι σαν το λάδι της μηχανής του αυτοκινήτου. Είναι το μοναδικό σύστημα που μπορεί να δώσει ρευστότητα στην αγορά. Επίσης δεν είναι αλήθεια ότι διαγράφονται τα δάνεια των πολιτών. ΤΙΠΟΤΑ δεν διαγράφεται και αυτό είναι το μεγαλύτερο δράμα μιας χρεοκοπίας. Οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και βρίσκονται σε πλήρες αδιέξοδο. Και η φτώχια που αναφέρεις δεν θα κρατήσει 1-2 χρόνια αλλά μερικές δεκάδες χρόνια εφόσον χρήματα δεν θα υπάρχουν, πρωτογενές πλεόνασμα δεν θα υπάρχει και θα ζούμε ΜΟΝΟ με όσα παράγουμε. Δηλαδή λίγα αγροτικά προϊόντα και αυτά μόνο στην επαρχία, κάτι δηλαδή που συνέβη στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που οι κάτοικοι των πόλεων λιμοκτονούσαν. Δεν αναφέρουμε φυσικά ότι η ανεργία θα εκτιναχθεί στα ύψη πολύ περισσότερο από τώρα, οι Δημόσιοι Υπάλληλοι θα απολυθούν όλοι αλλά και να μην απολυθούν θα υπάρχει στάση πληρωμών οπότε θα είναι το ίδιο. Φυσικά θα γυρίσουμε στην δραχμή η οποία αυτόματα όπως αναφέρουν όλοι οι αναλυτές και όχι βέβαια εγώ, θα υποτιμηθεί 50-60%! που σημαίνει ότι το ευρώ θα το αγοράζουμε με περίπου 550 δραχμές και από εκεί και πέρα θα αρχίσουν οι συνεχείς υποτιμήσεις και για όσους ξέρουν οι διολισθήσεις που θα τινάξουν τον πληθωρισμό σε διψήφια νούμερα. Θυμάστε οι παλαιότεροι που για να αγοράσεις ένα ψυγείο ήθελες μερικούς μισθούς?...Το μόνο θετικό που μπορεί να συμβεί είναι αυτό που γράφει ο φίλος για τους μετανάστες. Θα είναι τέτοια η κοινωνική δυσαρέσκεια και η έλλειψη χρημάτων που άλλοτε με την βία και άλλοτε λόγων της οικονομικής δυσπραγίας θα αναγκαστεί μεγάλο μέρος τους να μας εγκαταλείψει. Θα πουν πολλοί ότι είμαι ΠΑΣΟΚ άλλοι ότι είμαι υπέρ του μνημονίου κλπ. Τίποτα από αυτά. Απλά αναφέρω ψυχρά το τι πρόκειται να συμβεί. Και το χειρότερο το κρατώ για το τέλος. Και αφορά την νοοτροπία και την ψυχολογία του λαού μας. Εάν είχαμε άλλες αντιλήψεις δηλαδή όχι το εύκολο κέρδος, τον ωχαδελφισμό, το «τι με νοιάζει εμένα για τον άλλο εγώ να περνώ καλά» την έλλειψη πραγματικού ενδιαφέροντος για τον τόπο, θα είχαμε μία ελπίδα μετά από πολλά χρόνια μέσω της μεγάλης ανταγωνιστικότητας που θα είχαν λόγω της υποτίμησης και του πληθωρισμού τα (όποια) προϊόντα παράγαμε να αυξάναμε τις εξαγωγές μας και την εισροή συναλλάγματος (πλέον) δηλαδή του ευρώ που με την σειρά του θα ενίσχυε την δραχμή μας. Αλλά λέτε να αλλάξει η νοοτροπία ετών? Μακάρι να βγω ψεύτης αλλά δεν το νομίζω. Μένοντας στο μνημόνιο πράγματι θα έχουμε μερικά από τα αποτελέσματα που αναγράφει ο φίλος στο άρθρο του. Αλλά θα είναι πιο ήπια σε σχέση με την χρεοκοπία. Και φυσικά συμφωνώ για αυτό που γράφει στο τέλος. Για το δημοψήφισμα. Διότι μια τόσο σημαντική απόφαση δεν μπορεί να την σηκώσει ένα άτομο ή μια ομάδα ατόμων την στιγμή μάλιστα που αποδεικνύεται ανίκανη των περιστάσεων. Πάντα ο λαός πρέπει να παίρνει την (όποια) τύχη στα χέρια του.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
