tromaktiko: Έλεος πια με τις «θέσεις εργασίας»

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Έλεος πια με τις «θέσεις εργασίας»



Πρόσφατα επισκέφθηκα ένα κέντρο εκτός Αθηνών (σημειώστε το) για μια υποτιθεμένη θέση εργασίας πάνω στο αντικείμενο μου...
Την πρώτη φορά που είχε κανονιστεί συνέντευξη, μου το ακύρωσαν γιατί όπως είπαν «είχαν λάβει πολλά βιογραφικά »…τη λέξη ‘επιλογή’ την ξέρετε?? Και μου πρότειναν να στείλω αίτηση για να δουλέψω εθελοντικά και μετά θα γινόταν μια πρόσληψη..(α..τι ωραία! Άλλοι 3 μήνες ανεργίας στους ήδη 12!!) Και να έχεις πτυχίου πανεπιστημίου και 2 χρόνια εθελοντική εργασία και να μην βρίσκεις ούτε για σέρβις… «έχεις προϋπηρεσία?» «έχεις γνώσεις στο αντικείμενο? (αντικείμενο: …ψήσιμο τυρόπιτας!)».

Σκεπτόμενη ότι παραπάει με τον εθελοντισμό στα 25, δεν έστειλα αίτηση για το εθελοντικό τους. Και με ξαναπαίρνουν τηλέφωνο λέγοντας μου ότι τελικά θα γίνει άμεση πρόσληψη και να πάω για συνέντευξη.. Το σκέφτομαι.. Είναι και τα εισιτήρια και επιπλέον δεν έχει δώσει δείγματα σοβαρού κέντρου.. Αλλά τόσο καιρό που ψάχνω… λέω «ας πάω». Φτάνοντας διαπιστώνω όχι μόνο ότι με θέλουν για εθελόντρια για 3 μήνες που σημαίνει ότι μου είπαν ψέματα στο τηλέφωνο (και έχω πληρώσει και τα εισιτήρια) αλλά η υπεύθυνη «κυρία» (που ασχολείται και με παιδιά…) αντί να με ευχαριστήσει που είχα κάνει τόσο δρόμο, δεν θα μ’ αφήσει να φύγω έτσι αφού εξέφρασα την άρνηση μου για την εθελοντική εργασία.Θα προσπαθήσει να μειώσει το βιογραφικό μου, τις γνώσεις και τις ικανότητες μου μάλιστα φωνάζοντας όλη την ώρα..! Το λέω και δεν το πιστεύω!! Εγώ πλήρωσα να πάω με τα ψέματα τους και μου φώναζε κιόλας! Διατήρησα την ψυχραιμία μου, της τα είπα με αξιοπρέπεια και έφυγα. Ακόμα και τότε απομακρυνόμενη την άκουσα που φώναζε… Και λέω ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ! Για μαλάκες ψάχνουνε? Τις συμπεριφορές είναι αυτές? Είναι ανθρώπινες? Μπορεί να είμαστε άνεργοι αλλά ξέρουμε τι θέλουμε και ζητάμε, απαιτούμε!!
Στα 25 και να ζεις από τους γονείς σου? Και να υπάρχει και ένα κλίμα φόβου... μη το πεις.. μπορεί να σου κάνουν κακό.. ναι … ναι.. δε θα μιλήσω.. θα τους αφήσω να μου συμπεριφέρονται έτσι.. δεν πειράζει.. είναι δύσκολοι καιροί, όπως είπε και ένας φίλος μου…

Ε ΟΧΙ...ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ! ΘΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ. ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ. ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ. ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΓΑΜΩΤΟ. ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟ. ΟΧΙ ΠΙΑ ΣΤΟ ΦΟΒΟ. ΝΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ .ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ

Αναγνώστης
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!