Ο θηλώδης και θυλακιώδης καρκίνος προέρχονται από το θυλακιώδες επιθήλιο και είναι οι πιο συχνοί τύποι ΚΘ, ενώ ο μυελοειδής που προέρχεται από τα C κύτταρα και ο αναπλαστικός είναι πιο σπάνιοι. Η πρόγνωση του θηλώδη ΚΘ είναι πολύ καλή με άνω του 90% των ασθενών να περνάει τα 5 χρόνια επιβίωσης. Η πρόγνωση πάντως επηρεάζεται από την ηλικία, από διάφορους ιστολογικούς υπότυπους, καθώς και από την ύπαρξη τραχηλικών ή μακρινών μεταστάσεων τη στιγμή της διάγνωσης. Η θεραπεία βασίζεται στην ολική θυρεοειδεκτομή, στην αγωγή με ραδιενεργό ιώδιο ΡΙ (131Ι) και στην αγωγή καταστολής της θυρεοτρόπου ορμόνης (ΤSH) με θυροξίνη σύμφωνα με τον βαθμό κινδύνου κάθε ασθενούς. Εδώ πρέπει να τονίσω τη σημασία του ελέγχου της θυρεοσφαιρίνης (Τg), του βιολογικού δείκτη της νόσου, σε ετήσια τουλάχιστον βάση.
Τα τελευταία δέκα χρόνια καταγράφηκαν σημαντικές εξελίξεις στη διάγνωση και θεραπεία του καρκίνου του θυρεοειδούς. Η πρόσφατη δημοσίευση κατευθυντήριων οδηγιών για τον χειρισμό ασθενών με όζους ή και καρκίνο του θυρεοειδούς από την Αμερικανική (ΑΤΑ) και την Ευρωπαϊκή Θυρεοειδική Εταιρεία (ΕΤΑ), είναι ένα σπουδαίο επίτευγμα γιατί προσφέρει τη δυνατότητα σε πολλούς συναδέλφους να προσεγγίζουν αυτούς τους ασθενείς σύμφωνα με οδηγίες βασισμένες σε τεκμηριωμένα αποτελέσματα από καλά σχεδιασμένες μελέτες.
Η θεαματική βιο-τεχνολογική παραγωγή και εισαγωγή στην κλινική πράξη της ανασυνδυασμένης ανθρώπινης ΤSH (rhTSH) είναι ένα μεγάλο επίτευγμα για την κλινική θυρεοειδολογία. Η χρήση της αναβάθμισε την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της διαγνωστικής και θεραπευτικής μας πρακτικής αλλά και την ποιότητα ζωής των ασθενών. Ο ασθενής μπορεί πλέον να προετοιμασθεί για τη διαγνωστική ή θεραπευτική λήψη ΡΙ με δύο ενέσεις rhTSH, ενώ συνεχίζει απρόσκοπτα την καθημερινή λήψη της θυροξίνης, έτσι αποφεύγει την ταλαιπωρία της διακοπής της θυροξίνης για μερικές εβδομάδες και του συνδρόμου του ‘σύντομου υποθυρεοειδισμού’. Πολύ πρόσφατες μελέτες απέδειξαν επίσης ότι η χρήση rhTSH έχει τα ίδια αποτελέσματα, όσον αφορά την 5ετή επιβίωση, με τους ασθενείς που σταμάτησαν την θυροξίνη.
Ένα 10% των ασθενών όμως γίνονται ανθεκτικοί στο ΡΙ καθώς τα καρκινικά κύτταρα αποδιαφοροποιούνται και χάνουν την ιδιότητα να προσλαμβάνουν ΡΙ μέσω της πρωτεΐνης μεταφορέα. Αυτοί οι ασθενείς έχουν πολύ κακή πρόγνωση, καθώς καμία αγωγή δεν έχει αποδειχθεί αποτελεσματική. Τα τελευταία χρόνια η ανάπτυξη ‘έξυπνων φαρμάκων’ όπως η σοραφενίμπη και η σουνιτινίμπη, που αναστέλλουν ένα πρωτεϊνικό σύστημα μετάδοσης πληροφοριών στα καρκινικά κύτταρα και διακόπτουν τη σήμανση για περαιτέρω ανάπτυξη και μετάσταση, ενώ στραγγαλίζουν τον όγκο μειώνοντας την αιμάτωση και την παροχή οξυγόνου, σηματοδοτεί μια νέα εποχή στη θεραπευτική προσέγγιση αυτών των ασθενών. Με τη σύγχρονη δυνατότητα προσδιορισμού μοριακών δεικτών (BRAFV600E) που σχετίζονται με την επιθετικότητα του όγκου, και τον συνδυασμό ‘έξυπνων φαρμάκων’ έχουμε τη δυνατότητα να σταθεροποιήσουμε τους ασθενείς και να παρατείνουμε τη ζωή τους.
ΠΗΓΗ: iatronet.gr
