Το τραγικό περιστατικό που είχε...
συγκλονίσει το πανελλήνιο συνέβη στις 8 Οκτωβρίου 2009, ενώ η εκδίκαση της υπόθεσης πρόκειται να ξεκινήσει σήμερα ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Σύρου που θα συνεδριάσει εκτάκτως στη Σάμο. Η αγωγή του Μιχάλη Τσαγκλιώτη στρέφεται εναντίον του Λιμενικού και του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
Δύο περίπου χρόνια μετά τον άδικο χαμό της οκτάχρονης Ελένης-Μαρίας, ο 44χρονος πατέρας της ανοίγει την καρδιά του στην «Espresso» και θυμάται όλα όσα είχαν συμβεί εκείνη την τραγική μέρα: «Το μόνο που ζητάμε είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη και να ληφθούν μέτρα προκειμένου να μην επαναληφθεί παρόμοια τραγωδία. Τα χρήματα είναι το τελευταίο που μας ενδιαφέρει» τονίζει και προσθέτει:
«Ολα συνέβησαν το βράδυ της 8ης Οκτωβρίου 2009. Είχα πάει μαζί με τη σύζυγό μου και τα δύο παιδιά μας σε μια καφετέρια που βρίσκεται εντός του λιμανιού. Η κόρη μου που πήγαινε στη Γ’ Δημοτικού έπαιζε μαζί με δύο ακόμη συνομήλικα παιδάκια στον προαύλιο χώρο που ήταν έρημος καθώς δεν υπήρχε πλοίο, ούτε αυτοκίνητα. Κάποια στιγμή, τα παιδιά έτρεξαν προς τη μεριά της πόρτας και ένα από αυτά την ακούμπησε. Πριν προλάβουν να αντιδράσουν, η σιδερένια πόρτα, που είχε πλάτος περίπου τρία μέτρα, ύψος γύρω στο ενάμισι μέτρο και βάρος που ξεπερνούσε τα 250 κιλά, έφυγε από τη θέση της και καταπλάκωσε την κόρη μου προκαλώντας της βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Το παιδί μεταφέρθηκε με C-130 στο νοσοκομείο “Αγλαΐα Κυριακού” στην Αθήνα. Δύο μέρες αργότερα, η Ελένη μας κατέληξε...»
Σύμφωνα με τον κ. Τσαγκλιώτη, η πτώση της σιδερένιας συρόμενης πόρτας, που τραυμάτισε θανάσιμα την κόρη του, οφείλεται σε κατασκευαστικά λάθη, αλλά και στην ανεπαρκή συντήρησή της.
«Η πόρτα έφυγε από τη θέση της με ένα απλό κούνημα και πιστεύω ότι η πτώση της ήταν απλώς θέμα χρόνου. Θέλουμε να δικαιωθεί το παιδί μας και να αποδοθούν ευθύνες. Εύχομαι μέσα από την ψυχή μου να μην τύχει ποτέ σε κανέναν άνθρωπο τέτοιο κακό...»
Δύο περίπου χρόνια μετά τον άδικο χαμό της οκτάχρονης Ελένης-Μαρίας, ο 44χρονος πατέρας της ανοίγει την καρδιά του στην «Espresso» και θυμάται όλα όσα είχαν συμβεί εκείνη την τραγική μέρα: «Το μόνο που ζητάμε είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη και να ληφθούν μέτρα προκειμένου να μην επαναληφθεί παρόμοια τραγωδία. Τα χρήματα είναι το τελευταίο που μας ενδιαφέρει» τονίζει και προσθέτει:
«Ολα συνέβησαν το βράδυ της 8ης Οκτωβρίου 2009. Είχα πάει μαζί με τη σύζυγό μου και τα δύο παιδιά μας σε μια καφετέρια που βρίσκεται εντός του λιμανιού. Η κόρη μου που πήγαινε στη Γ’ Δημοτικού έπαιζε μαζί με δύο ακόμη συνομήλικα παιδάκια στον προαύλιο χώρο που ήταν έρημος καθώς δεν υπήρχε πλοίο, ούτε αυτοκίνητα. Κάποια στιγμή, τα παιδιά έτρεξαν προς τη μεριά της πόρτας και ένα από αυτά την ακούμπησε. Πριν προλάβουν να αντιδράσουν, η σιδερένια πόρτα, που είχε πλάτος περίπου τρία μέτρα, ύψος γύρω στο ενάμισι μέτρο και βάρος που ξεπερνούσε τα 250 κιλά, έφυγε από τη θέση της και καταπλάκωσε την κόρη μου προκαλώντας της βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Το παιδί μεταφέρθηκε με C-130 στο νοσοκομείο “Αγλαΐα Κυριακού” στην Αθήνα. Δύο μέρες αργότερα, η Ελένη μας κατέληξε...»
Σύμφωνα με τον κ. Τσαγκλιώτη, η πτώση της σιδερένιας συρόμενης πόρτας, που τραυμάτισε θανάσιμα την κόρη του, οφείλεται σε κατασκευαστικά λάθη, αλλά και στην ανεπαρκή συντήρησή της.
«Η πόρτα έφυγε από τη θέση της με ένα απλό κούνημα και πιστεύω ότι η πτώση της ήταν απλώς θέμα χρόνου. Θέλουμε να δικαιωθεί το παιδί μας και να αποδοθούν ευθύνες. Εύχομαι μέσα από την ψυχή μου να μην τύχει ποτέ σε κανέναν άνθρωπο τέτοιο κακό...»
Espressonews.gr
