καθημερινότητά μου, τη ζωή μου, τους ανθρώπους που αγαπώ και την δουλειά που κάνω. Μια δουλειά που με κρατάει ζωντανό και τίποτα παραπάνω. Δεν αισθάνομαι πως ασκώ λειτούργημα –αυτό ακούγεται ψωνίστικο- ούτε όμως και υποχρεωμένος να παίξω το παιχνίδι του lifestyle. Ποτέ δεν με ενδιέφερε πώς θα ντυθώ ή αν και πώς θα φανώ στα media. (…) Αν δυσκολευόμουν και είχα ανάγκη από χρήματα θα προτιμούσα να αλλάξω επάγγελμα από το να προδώσω αυτό που αγαπώ συμμετέχοντας ας πούμε σε κάποιο τηλεοπτικό ριάλιτι. Καταντάει αρρώστια το να θες σώνει και καλά να υπάρχεις σε ένα μέσο όπως η τηλεόραση παίζοντας ρόλο διαφορετικό από εκείνον που καλείσαι να έχεις. Είναι σαν να αυτοακυρώνεσαι.»
Πηγή: R eal
