ύστερα από μερικά λεπτά έλεγα από μέσα μου..."και τι θα γίνει"..απλός θα βγουν τα απωθημένα μου..μετά γινεται η μεγάλη εξέγερση στην Ισπανία και λέω από μέσα μου..μπράβο ρε μάγκες είστε σωστοί...δεν έβλεπα κουκουλοφόρους δεν έβλεπα ξύλο δεν έβλεπα τίποτα και έλεγα a ρε Ελλάδα και εκεί 100 χρονιά πίσω είσαι..μετά ακούω το περιβόητο "ησυχία μην ξυπνήσουν οι Έλληνες" κάτι με χάλασε μέσα μου..θίχτηκα..νευρίασα..λέω μας πήραν στο ψιλό και αυτοί όπως όλοι...μερικές μέρες αργότερα μπαίνω στο προφίλ μου στο facebook..με χαρά βλέπω μια πρόσκληση από κάποιον φίλο που μου στέλνει την ομάδα... ""ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ" καλά λέω μια από τα ίδια ξύλο φωτιές ζημιες...αστο δεν ασχολούμαι καν..αλλα από περιέργεια μπαίνω στην ομάδα και βλέπω την εξής πρόταση...όχι στις σημαίες όχι στα κόμματα όχι στις οργανώσεις όχι στο ξύλο..ειρηνική διαμαρτυρία..διάβαζα τα σχόλια και ολο και ένα άναβε η φωτιά μέσα μου.. η φωτιά της "επανάστασής" χωρίς ανοιγμένες μυτες...συνέχισα να διαβάζω όλα φαινόντουσαν αληθινά φωνές συνθήματα αλλα όχι ξύλο...τεταρτη 5.30 η ώρα φεύγω από το σπίτι μου προς σύνταγμα..φτάνω..και επιτέλους βλέπω τον υπέροχο ελληνικό λαό να διαδηλώνει ειρηνικά να φωνάζει με όλη την δύναμη του και όχι να βαράει με όλη την δύναμη του...οι μπάτσοι με κατεβασμένες ασπίδες να μιλάνε με τους διαδηλωτές...χαμός..μεγάλος χαμός αλλα ωραίος χαμός....παω πέμπτη παω παρασκευή και τραβάω μαζί μου όσους περισσοτερους φίλους μπορώ...είμαι πλέον υπερήφανος..σκέφτομαι πως μετά από δέκα χρονια τα παιδιά μας θα μιλάνε γι αυτήν την μέρα την επανάσταση τον ελλήνων την επανάσταση που ξεσήκωσε όλη την ελλάδα και πως δεν έπεσε ούτε μια μπουνια.. θα θυμούνται όλοι και θα λένε μπράβο και δεν θα αισθάνονται ντροπή..(βλέπε (μαρφιν,βλέπε δολοφονία του μικρού αλέξη..)και τότε θα λέω ήμουν και εγώ εκεί και θα ξεχειλίζω από περηφάνια γιατί αυτός είναι ο αληθινός λαός τις ελλάδας μας..αληθινοί μαχητές του μέλλοντος μας..!!!
άρχισα να διαβάζω συνεχεια στο internet για προβλήματα για χρεοκοπίες και έλεγα τώρα ξυπνήσαμε αν δεν μας αλλάξουνε αυτοί θα μας αλλάξουμε εμείς δεν μπορεί τόσος κόσμος θα επηρεάσει τα πάντα...
χτες όμως διάβαζα για αρκετές ώρες τα νέα που αφορούν την ελλάδα μας..το πρόσωπο μου και η ψυχή μου άρχισε να μελαγχολεί πάλι να στεναχωριέμαι και να ξεχνάω όλο αυτό το κλίμα χαράς και ελπίδας που μου είχε δημιουργηθεί...άρχισα να στεναχωριέμαι...άρχισα και πάλι να σκέφτομαι και να λέω βγαίνουμε φωνάζουμε για να αλλάξουμε κάτι όμως μπορούμε πλέον?μήπως αργήσαμε?μήπως πλέον οι βόμβες έχουν μπει στα θεμέλια και απλά κάπου κάποιος είναι έτοιμος να πατήσει το πυροκροτητή....διαδηλώνουμε για το μνημόνιο και για τα μετρα που θέλει να πάρει ο jefree! ..και σας ρωτάω τώρα αν δεν πάρουμε την 5η δόση δεν έχουμε λεφτά ούτε για τσίχλες οποτε θα γίνει στάση πληρωμών οι πατεράδες οι παππούδες μας οι γιαγιάδες μας θα σταματήσουν να περνούν λεφτά..δεν θα μπορούν πλέον να δίνουν τα λεφτά τους στις επιχειρήσεις..οι επιχειρήσεις με την σειρά τους θα κλείσουν οποτε το κράτος δεν θα έχει έσοδα..άρα?άρα πτωχεύουμε και αυτό ήταν..ζήσαμε εμείς σκατά και αυτοί καλύτερα..!!μετά σκέφτομαι..δεν γίνετε κάποια λύση θα υπάρχει δεν μπορεί..απλά εγώ δεν ξέρω πια είναι αυτή..σιγά ένα λύκειο έχω βγάλει..κάτι θα υπάρχει δεν μπορεί..!
γι αυτό στέλνω και αυτό το μήνυμα και συγνωμη αν σας κούρασα..μια συζήτηση με κάποιους από εσάς που είμαι σίγουρος πως σκέφτεστε τα ίδια πράγματα.. μια απάνταση του τύπου όλα θα πάνε καλά υπάρχει λύση...βαρέθηκα να προχωράω στο δρόμο και να βλέπω κατσούφηδες ανθρώπους με σκυμμένο το κεφάλι να μην τους ενδιαφέρει ποιος περνάει από διπλα τους να μην λένε ούτε καλημέρα...η πιο όμορφη χωρα στο κόσμο με τους πιο ζεστούς ανθρωπους έγινε αφιλόξενη πια...από μέρους μου ένα είναι σίγουρος όσο μαυρισμένη ψυχή και στεναχώρια να έχω ότι ευκαιρία μου δινετε για να βοηθήσω θα την χρησιμοποιήσω..δεν χάνω το λίγο θάρρος που μου μένει και θα συνεχίσω να πηγαίνω στις ειρηνικές διαδήλωσης ακόμα και αν δεν υπάρχει ελπίδα πια αν η φωνή μου δώσει 1 μετρο παραπάνω ένταση σε αυτόν τον φανταστικό κόσμο θα είμαι εκεί και όλοι αυτό πρέπει να κάνουμε γιατί ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑΜΕ...!!!
ευχάριστω για την υπομονή αν αναρτηθεί και ελπίζω σε ωραίες απαντήσεις και διάλογο...
ένας 25αρης που παλεύει κάθε μέρα να κρατήσει το μαγαζί του ανοιχτό και να επιβίωση..!!καλή δύναμη σε όλους..!!
Αναγνώστης
