Παράλληλα, για το κέντρο αυτό, που θα στεγάζεται σε ένα πολυώροφο "ελληνικό πύργο" στο κέντρο της πόλης, έχει προσφέρει δυο εκατομμύρια δολάρια και η πολιτειακή κυβέρνηση της Βικτώριας.
Σε ειδική εκδήλωση η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης, που θα αναγείρει τον πύργο, ευχαρίστησε τους ομογενείς που πρόσφεραν σημαντικά ποσά και τους απένειμε ειδικές πλακέτες, ασπαζόμενη την αγγλική παροιμία "no man is an island", δηλαδή "κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί".
Από 250.000 δολάρια προσέφεραν η οικογένεια του Γρηγόρη Κάγια και η Beirut Hellenic Bank και από 50.000 δολάρια οι οικογένειες Π. Αδαμόπουλου και Ι. Κοροσίδη, Ν. Ανδριανάκου, Λ. Αργυρόπουλου, Σ. Αθανασιάδη, Σ. Κουκουβιτάκη, Γ. Μαντζή, Θ. Νάκα, Ν. Παπαστεργιάδη, Τ. Περές, Α. Ρέβη, Ν. Σικαβίτσα, Χ. Σταμούλη, Χ. Τσαλικίδη, Α. Τσουχαντάρη και Ντ. Ζαπάντη.
Στην ομιλία του ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, Βασίλης Παπαστεργιάδης, δήλωσε μεταξύ άλλων:
"Το Πολιτιστικό Κέντρο που θα δημιουργήσουμε πρόκειται να είναι ένα έργο πρότυπο, που θα αποτελεί φάρο της ομογένειας. Μας αξίζει να έχουμε κάτι που θα χαιρόμαστε για αυτό, αλλά και η ευρύτερη κοινωνία θα αναγνωρίζει τη μεγάλη προσφορά του Ελληνισμού σε αυτή την πόλη, σ’ αυτή τη χώρα.
Αν είχα ένα τάλιρο, επεσήμανε ο Βασίλης Παπαστεργιάδης, κάθε φορά που άκουγα "μακάρι να ήμασταν ενωμένοι σαν τους Εβραίους", ή "μακάρι οι Ελληνες να βοηθούσαν όπως βοηθάνε οι Εβραίοι την παροικίας τους", τότε θα ήμουνα σίγουρα πάμπλουτος, τόνισε.
Εύχομαι με αυτό το έργο, τα έργα του Αlphington Grammar και όλα τα έργα της παροικίας μας, υπογράμμισε ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, να λένε οι Εβραίοι "κοίτα τους Έλληνες, μακάρι να ήμασταν σαν αυτούς".
Και τώρα λοιπόν είμαστε σε αυτό το σημείο και πρέπει να αισθανόμαστε υπερήφανοι", κατέληξε ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης.
