Εγω απο τα δεκατρεια μου δουλευω σαν τον σκυλο σαπιζοντας τα χερια μου στις λαντζες...μεγαλωσα δυο παιδια οχι φιλωντας κατουρημενες ποδιες αλλα δουλευοντας απο το πρωι μεχρι το βραδυ για να σπουδασω τα παιδια μου και να ζησουν σαν ανθρωποι κι οχι σαν ζωα αλλα με αξιοπρεπεια.και τωρα με δυο παιδια ανεργα και με διχως την κεφαλη κληνη και τρεμοντας μη χασω την δουλεια μου παλευω διχως ελπιδα γιατι μου την στερησαν αυτα τα βρωμερα καθηκια που ανεβασαν οι βολεψακηδες της πατριδας μου.μεχρι τωρα ημουν ενας νομοταγης πολιτης που πληρωνα τους φορους μους μου.μα τωρα δεν τους πληρωνω μια κι ας με κλεισουν φυλακη τα καθηκια του κερατα.ετσι κι αλλιως εχω πια καταλαβει οτι ποτε δεν υπηρξα ποτε πραγματικα ελευθερη αλλα γεννηθηκα σκλαβωμενη κιεγω και περισοτερο τωρα τα ιδια μου τα παιδια.στην φυλακη λοιπον να με ταιζουν και να με ποτιζουν και που ξερεις μπορει εκει να αισθανθω περισοτερο ελευθερη.
Αναγνώστρια
