Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας μελέτης που έδειξε πως το μήλο παρέχει πολλά οφέλη στην υγεία, χάρη σε μια ουσία που υπάρχει στην φλούδα του.
Η ουσία λέγεται ουρσολικό οξύ και διαπιστώθηκε πως διατηρεί υγιή την μυϊκή μάζα, αποτρέπει την αύξηση του σωματικού βάρους, διατηρεί σε φυσιολογικά επίπεδα τη χοληστερόλη και ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Τη σχετική μελέτη πραγματοποίησαν ερευνητές με επικεφαλής τον δρα Κρίστοφερ Άνταμς, επίκουρο καθηγητή στο Τμήμα Εσωτερικής Παθολογίας του Πανεπιστημίου της Άιοβα, οι οποίοι αναζητούσαν έναν τρόπο αποτροπής της μυϊκής εκφύλισης που επέρχεται με το πέρασμα του χρόνου.
«Η μυϊκή εκφύλιση αποτελεί σύνηθες φαινόμενο στους ασθενείς και στους ηλικιωμένους» εξήγησε ο δρ Άνταμς. «Έχει διαπιστωθεί πως παρατείνει τη νοσηλεία, επιβραδύνει την ανάρρωση και σε αρκετές περιπτώσεις εμποδίζει τους ασθενείς να επιστρέψουν σπίτι τους. Δεν έχει όμως μελετηθεί αρκετά, ούτε υπάρχει φάρμακο γι’ αυτήν».
Προσπαθώντας να βρουν μια λύση, οι ερευνητές μελέτησαν τις γενετικές αλλαγές που συμβαίνουν όταν οι μυς εκφυλίζονται ή ατροφούν. Στη συνέχεια, ανέλυσαν 1.300 χημικές ουσίες, προσπαθώντας να εντοπίσουν κάποια που θα απέτρεπε αυτές τις αλλαγές – και έτσι βρήκαν το ουρσολικό οξύ.
Στο επόμενο στάδιο της έρευνάς τους, πήραν μια ομάδα ποντίκια και εμπλούτισαν την φυσιολογική διατροφή τους με ουρσολικό οξύ. Με το πέρασμα του χρόνου, η μυϊκή μάζα των ζώων αυξήθηκε και τα πατήματά τους έγιναν πιο σταθερά.
Επιπλέον, παρουσίασαν μείωση στα επίπεδα χοληστερόλης και άλλων λιπιδίων στο αίμα τους, το σωματικό λίπος τους μειώθηκε κατά 30%, ενώ παρουσίασαν βελτίωση και στα επίπεδα σακχάρου. Τα αυξημένα λιπίδια και το αυξημένο σάκχαρο αποτελούν κύριους παράγοντες κινδύνου για εμφράγματα, εγκεφαλικά και διαβήτη.
Όπως γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Cell Metabolism» «δεδομένης της έλλειψης θεραπειών για την μυϊκή ατροφία, εικάζουμε ότι το ουρσολικό οξύ πρέπει να διερευνηθεί ως δυνητική θεραπεία για την οφειλόμενη σε νόσο ή στην ηλικία μυϊκή ατροφία».
Οι ερευνητές εκτιμούν πως οι ωφέλιμες δράσεις του ουρσολικού οξέος οφείλονται στο ότι εντείνει την επίδραση της ινσουλίνης και μιας άλλης ορμόνης που λέγεται προσομοιάζων με ινσουλίνη αυξητικός παράγων 1 (IGF-1). Και οι δύο αυτές ορμόνες παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των μυών, αλλά και σε πολλές άλλες λειτουργίες του οργανισμού.
Το ουρσολικό οξύ υπάρχει σε πολύ συμπυκνωμένες ποσότητες στην φλούδα των μήλων, αλλά υπάρχει και στα μούρα, τα δαμάσκηνα, τον βασιλικό, τη ρίγανη και το θυμάρι.
Ο δρ Άνταμς εκτιμά ότι για τον μέσο άνθρωπο, η καθημερινή κατανάλωση μήλων είναι αρκετή για να προσλαμβάνεται η απαιτούμενη δόση του οξέος, αλλά οι ασθενείς και οι ηλικιωμένοι με μυϊκή εκφύλιση ή ατροφία, πιθανώς θα πρέπει να παίρνουν μεγαλύτερη δόση – ίσως με τη μορφή ενός συμπληρώματος ή φαρμάκου.
Προγενέστερη μελέτη έχει δείξει πως οι γυναίκες που τρώνε συστηματικά μήλα έχουν περίπου 20% λιγότερες πιθανότητες να πάθουν έμφραγμα και εγκεφαλικό, ενώ μελέτη σε ζώα έχει δείξει πως ένα μήλο την ημέρα τα βοηθεί να ζουν 10% περισσότερο απ' ό,τι όσα δεν τρώνε μήλα.
http://food-isimo.blogspot.com
