Το ΔΝΤ και μια σειρά σκληρών μέτρων κατάφερε να κάνει αυτό που ποτέ κανένας πολιτικός δεν κατάφερε να κάνει στην Ελλάδα: να ενώσει τους Έλληνες, να σπάσει τα στενά κομματικά τοίχοι και την κουλτούρα της πολιτικής αδιαφορίας. Τόσα χρόνια μας είχαν μάθει για την πράσινη Ελλάδα, την μπλε Ελλάδα, την κόκκινη Ελλάδα Ï! �ην πολύχρωμη Ελλάδα. Τις τελευταίες εβδομάδες για πρώτη φορά διεκδικήσαμε την Ελλάδα των Ελλήνων. Την Ελλάδα των ανθρώπων που ξυπνούν, που αφήνουν την κουλτούρα του καναπέ και του frappe και αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους και την Ελλάδα που χαρίζεται σε ξένα χέρια. Στην μεταπολιτευτική Ελλάδα πρώτη φορά η Ελληνική κοινωνία οργανώθηκε, ενώθηκε, αγωνίστηκε, διεκδίκησε και πάλεψε ενωμένη σαν μια γροθιά πέρα από κάθε κομματική εντολή και σκοπιμότητα.
Στην Ελληνική ιστορία οι Έλληνες έχουν δείξει ότι όταν ενωθούν τα βάζουν με όλους και με όλα. Από τις ορδές των Περσών μέχρι τους Γερμανούς κατακτητές. Αυτό έγινε και τώρα. Ποτέ στην ιστορία αυτής τις χώρας μια κυβέρνηση αποδοκιμάστηκε τόσο έντονα, μοναχά η δικτατορία.
Τι και αν πέρασε το μνημόνιο v.1.5; Βγήκαμε πάλι κερδισμένοι, γιατί τώρα έχουμε μια πλατεία που μας ενώνει. Ένα αγώνα που μας έφερε πιο κοντά. Χάθηκε μια μάχη αλλά ο αγώνας μόλις έχει αρχίσει! Επαφίεται σε εμάς να τον συνεχίσουμε. Έχουμε ήδη απλώσει τα χέρια και γραπώσει το μέλλον μας από τα χέρια της Μέρκελ και των ομοϊδεατών της. Χρειάζεται όμως δύναμη, πίστη και κουράγιο να το πάρουμε πίσω. Και επειδή αυτή η χώρα ανήκει στους Έλληνες και σύντομα θα την πάρουμε πίσω, είναι πολύ σημαντικό να μην επαναλάβουμε τα λάθη το παρελθόντος.
Μετά από κάθε μεγάλη νίκη και κατάκτηση, στην Ελλάδα άρχιζε η διχόνοια και το σαράκι για εξουσία έφερνε πάντα την καταστροφή. Μετά του Περσικούς πολέμους ο Θεμιστοκλής, ο στρατηγός της Νίκης, εξορίστηκε. Μετά τον αγώνα του 1821 ο Κολοκοτρώνης φυλακίστηκε. Μετά τις ηρωικές μάχες και την αντίσταση στον Γερμανό κατακτητή, ακολούθησε εμφύλιος, και η γενιά του ηρωικού πολυτεχνείου μας κυβερνά και μάχεται για την εξουσία.
Φτάσαμε ως εδώ για αυτούς τους λόγους. Την αγάπη για την εξουσία, το χρήμα και την δύναμη που οδήγησαν σε μια κοντόφθαλμη στείρα πολιτική. Μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο ένας αδελφοκτόνος εμφύλιος σάρωσε στο πέρασμά του ότι είχε μείνει όρθιο στην πολύπαθη Ελλάδα. Πείνα, φτώχεια και μόχθος στην δεκαετία του 50 ήταν η ζωή για τους περισσότερους Έλληνες. Μια ζωή αβάσταχτη. Άλλοι έφυγαν για την ξενιτιά και άλλοι έμειναν να μοχθούν. Και οι μεν και οι δε ονειρεύτηκαν ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους. Ένα μέλλον χωρίς στερήσεις και φτώχεια. Μια! καλύτερη ζωή.
Και αυτές οι επιθυμίες βρήκαν πρόσφορο έδαφος στους επίδοξους πολιτευτές. Για ένα ψήφο αντάλλασσαν μια θέση εργασίας χωρίς μόχθο. Για το αζημίωτο προφανώς. Μια θέση με δύναμη και χρήμα. Έφαγε ο λαός ψωμί και γέμισαν και οι τσέπες τους. Και σιγά-σιγά ο μόχθος και η φτώχεια ξεχάστηκαν. Επαγγέλματα όπως, του αγρότη, του υδραυλικού, του χτίστη, του ηλεκτρολόγου απαξιώθηκαν και όλοι ήθελαν να γίνουν γιατροί, πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες. Και όταν πια οι σχολές δεν έφταναν να δεκτούν άλλους έκαναν περισσότερες. Και έτσι μέσα από ένα ταξίδι! 60 χρόνων φτάσαμε στην Ελλάδα του σήμερα. Με ένα υπεράριθμο δημόσιο τομέα, με πολλούς ανίκανους υπαλλήλους, χιλιάδες άνεργους πτυχιούχους και με χρέος μέχρι το λαιμό. Ναι κατά μια έννοια μαζί φτάσαμε ως εδώ, μαζί τα φάγαμε. Άλλοι έφαγαν το κρέας και άλλοι τα κόκαλα. Έπαιρναν από όπου μπορούσαν και απλά έδιναν στο κόσμο αρκετά ίσα-ίσα για να μην παραπονιέται.
Όμως τον τελευταίο χρόνο πολλά έχουν αλλάξει. Τα χρήματα τελείωσαν και ο κόσμος ξύπνησε. Το μεσοπρόθεσμο είναι η αρχή του τέλους ενός κατεστημένου σαθρού και ετοιμόρροπου. Μπαλώματα και επισκευές πλέον δεν αρκούν! Η καρέκλες της ηγεσίας τρίζουν και τα δακρυγόνα τελειώνουν. Το τέλος μια εποχής φτάνει. Η κοινωνία οργανώνεται και αφήνει στο περιθώριο πολιτικούς και πολιτικές του παρελθόντος.
Και σας έχω νέα κύριοι στην βουλή. Ο κόσμος που κάποτε μαζευόταν στις πλατείες να σας χειροκροτήσει τώρα μαζεύετε για να σας γιουχάρει. Η τέλεια ενορχηστρωμένη πόλωση που πάντα μας χώριζε σε πράσινους, μπλε και κόκκινους τελείωσε. Δεν θα αγωνιζόμαστε πλέον για σας. Έχουμε και κομουνιστές που αγαπάνε την Ελλάδα. Έχουμε και δεξιούς προασπιστές των εργασιακών δικαιωμάτων. Έχουμε και αριστερούς επιχειρηματίες. Και όλοι έχουν ξυπνήσει, ενωθεί και κερδίσει!
Ναι! Αν με ρωτήσετε αν πετύχαμε κάτι από τους αγώνες στις πλατείες θα σας πω ότι πετύχαμε μια μεγάλη νίκη. Μπορεί το μεσοπρόθεσμο να είναι πλέον γεγονός, αλλά έχουμε πετύχει κάτι πολύ μεγαλύτερο. Μια νίκη με αποτελέσματα που θα φανούν αργότερα αλλά νίκη καθαρή! Ξυπνήσαμε! Ενωθήκαμε! Αλλάζουμε το κατεστημένο! Το παιχνίδι ανατράπηκε και τώρα εμείς φτιάχνουμε τους κανόνες.
Στο καλό κ. Πρωθυπουργέ και κ. Βουλευτές! Ανήκετε πλέον στο περιθώριο. Η Ελλάδα ανήκει πλέον στου Έλληνες.
Αναγνώστης
