Η Ελλάδα, η Ρωσία και η Βουλγαρία δια των αντίστοιχων υπουργών οικονομίας υπέγραψαν την τελική συμφωνία κατασκευής στην Αθήνα στις 17 Μαρτίου 2007. Ο αγωγός μήκους 280 περίπου χιλιομέτρων αναμενόταν να ολοκληρωθεί μέχρι το 2010. Ο αγωγός ως ιδέα διαμορφώθηκε το 1993, αλλά η υπογραφή μνημονίου συνεργασίας έγινε μετά από 12 χρόνια, τον Απρίλιο του2005 στη Σόφια, με τη συνάντηση κορυφής του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, του Βούλγαρου ομολόγου του Γκεόργκι Παρβάνοφ και του Έλληνα πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, στις 4 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα. Ακολούθησε η μονογραφή του κειμένου της Διακρατικής Συμφωνίας, στο Μπουργκάς, στις 7 Φεβρουαρίου 2007 και η τελική συμφωνία για την έναρξη του έργου. (πηγή Wikipedia)
Στις 13/05/2010 ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας δήλωσε ότι η Ρωσία σκοπεύει να προτείνει τη συνένωση του αγωγού Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολης με τον τουρκικό αγωγό Samsun-Ceyhan. Δηλαδή ξαφνικά και μετά από πάνω από μια δεκαπενταετία σχεδιασμού και αφού έχει υπογραφεί η σχετική υλοποίηση του έργου οι Ρώσοι αποφάσισαν πως δεν συμφέρει ο αγωγός να διέρχεται από την Ελλάδα. Ταυτόχρονα ο Βούλγαρος και Έλληνας (Παπανδρέου πλέον) πρωθυπουργός τον βρίσκουν ασύμφορο και αυτοί. Φυσικά οι Αμερικανοί δεν έχουν κανένα πρόβλημα μιας και με την γείτονα Τουρκία έχουν! άριστες σχέσεις και την ελέγχουν απόλυτα. Ας μην ξεχνάμε πως έχουν και τις βάσεις τους εκεί.
Η ξαφνική αλλαγή στον σχεδιασμό μπορεί να συνδέεται και με ένα άλλο ιστορικό γεγονός. Στις 02/04/2008 ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Κώστας Καραμανλής άσκησε το πολυπόθητο Βέτο για την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Οι Αμερικανοί οι Τούρκοι και οι Βούλγαροι ήταν αντίθετοι στην άσκηση του βέτο. Ένα χρόνο μετά δηλαδή από την υπογραφή της κατασκευής του αγωγού εμείς ερχόμαστε σε αντιπαράθεση με τα Αμερικανικά συμφέροντα και σε απάντηση μας «τιμώρησαν» ένα χρόνο μετά το βέτο, με την αλλαγή στον σχεδιασμό του αγωγού. Ο Παπανδρέου απλά σύμφωνος με την άποψη ότι είναι ασύμφορη η υλοποίησή του.
Για να «προφυλάξει» την χώρα από την λαίλαπα των Αμερικανών ο Καραμανλής ήθελε να βάλει και έναν άλλο δυνατό παίκτη στο τραπέζι, τους Κινέζους, την ποιο γοργά αναπτυσσόμενη και πλουσιότερη οικονομία στον κόσμο τότε. Διαπραγματεύτηκε λοιπόν με την COSCO και τον Νοέμβριο του 2008 συμφωνήσανε οι δυο πρωθυπουργοί (Ελλάδας και Κίνας) για την παραχώρηση ενός μέρους του λιμανιού από τον ΟΛΠ στην COSCO με το ανάλογο τίμημα φυσικά. Ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε ότι και οι δύο εταιρίες θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και το Ο! ΛΟΝ ΠΑΣΟΚ ανέβηκαν στα κεραμίδια και διαμαρτύρονταν για αυτή την συμφωνία παραλύοντας τότε με απεργιακές κινητοποιήσεις το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας για μέρες και μήνες με όποιο αντίκτυπο είχε αυτό στην Ελληνική οικονομία και στις επιχειρήσεις. Εν τω μεταξύ στην ψωροκώσταινα έχουμε εκλογές και μας «φυτεύουν» τον Jeffry οι φίλοι μας οι Αμερικανοί. Το πρώτο πράγμα που κάνει ως κυβέρνηση τρεις μέρες μετά την ορκωμοσία είναι να παγώσει την συμφωνία και να την επαναδιαπραγματευθεί. Τελικά στις 23/05/2011 καταλήξανε στα ίδια και δεν επήλθε καμία αλλαγή στην συμφωνία. Το αποτέλεσμα απλά «χαλάσαμε» τις σχέσεις μας με την Κίνα την οποία φοβούνται οι Αμερικανοί μιας και αυτοί είναι υπερχρεωμένοι ενώ οι Κινέζοι έχουν τρομερά πλεονάσματα.
Ως αντάλλαγμα στην Αμερικανική προεκλογική υποστήριξη του Jeffry ήρθε το ΔΝΤ το οποίο ελέγχεται από τους «φίλους» μας και από το οποίο πήραμε τα ληστρικά δάνεια που μπορούν να παρομοιαστούν με τα «δάνεια της Αγγλίας». Το αίτιο του δανεισμού απλό. Οι Αμερικανικών συμφερόντων εταιρείες αξιολόγησης μας υποβάθμισαν και μας «ανάγκασαν» να στραφούμε στην προσυμφωνημένη και διαπραγματευμένη ήδη (μυστικά μίλαγε μαζί τους ο Jeffry πριν εκλεγεί) λύση του ΔΝΤ. Ψηφίστηκε λοιπόν το μνημόνιο και αρχίσαμε να χορεύουμε τον χορό τους.
Μετά από δύο χρόνια κατάφερε η κυβέρνηση να καταστρέψει τους αγώνες των συνδικαλιστών και τα κεκτημένα των εργατών και των υπαλλήλων, μιας και σήμερα μπορούμε να έχουμε υπαλλήλους και εργάτες με 500 ευρώ, να τους απολύουμε κάθε χρόνο και να τους προσλαμβάνουμε την επόμενη ημέρα για ένα χρόνο ακόμα και όσες φορές θέλουμε να επαναλαμβάνουμε αυτή την διαδικασία και να μην δικαιούνται αποζημίωση (με το νέο εργατικό νομό λένε πως το διάστημα αυτό θα γίνει τρία χρόνια). Μπορούμε να έχουμε ελαστικά ωράρια κατά το δοκούν των εργοδοτών και να λέμε και ευχαριστώ και όλα αυτά από τον Σοσιαλιστή κατά τα άλλα Jeffry. Κατέστρεψαν τον ιδιωτικό τομέα με φόρους άμεσους και έμμεσους οι οποίοι δεν μπορούν να εισπραχθούν (ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος) και συνεχίζουν με μεγάλη επιτυχία το ισοπεδωτικό τους έργο μιας και χρήμα δεν κινείται πουθενά.
Ανασχηματίστηκαν λοιπόν και απλά αλλάξανε καρέκλες και υπουργικούς θώκους. Οι διαμαρτυρόμενοι μπήκαν στην κυβέρνηση και οι υπόλοιποι συνεχίζουν να απολαμβάνουν τα προνόμια τους. Η Ν.Δ. ο Λ.Α.Ο.Σ. ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ το Κ.Κ.Ε. μας πιπιλάνε την καραμέλα των εκλογών και δεν μπορούν λέει να τα βρούνε μεταξύ τους. Ο Jeffry μας εκβιάζει με χρεοκοπία.
Θα ήθελα να κλείσω με μια φράση: «Φωνή λαού, οργή Θεού».
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
