Δεν ανήκω πουθενά...

Με όλα αυτά που βλέπω και ακούω να γίνονται γύρο μου για ένα πράγμα είμαι σίγουρος, ότι δεν ανήκω πουθενά δεν με εκφράζει κανένας ούτε τα... κόμματα αλλά ούτε δυστυχώς και οι λεγόμενοι αγανακτισμένοι και εξηγούμε οι μεν πολιτικοί γιατί ακόμα και τώρα που η πατρίδα μας έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού, δεν λένε την αλήθεια στον ελληνικό λαό δεν κάνουν ούτε την στοιχειώδη αυτοκριτική αλλά συνεχίζουν και κατηγορούν ο ένας τον άλλον.. Δεν λένε  ότι τόσα χρόνια το μόνο που τους ένοιαζε ήταν πως θα ανέβουν στην εξουσία και πως θα κρατηθούν εκεί..δεν μπορεί ο Α. Παπανδρέου ο Μητσοτάκης ο Σημίτης κλπ να μην ήξεραν ότι κάποτε θα φτάναμε εδώ , δεν έκαναν τίποτα για να το αποτρέψουν απεναντίας διόγκωναν το πρόβλημα. Ο κάθε βουλευτακος κοιτούσε πως θα βολέψει περισσότερος στο δημόσιο παίρνοντας και τους ανάλογους ψήφους φυσικά , πως θα γίνει υπουργός για να γεμίσει τους λογαριασμούς του με μίζες από τα υπερτιμημένα έργα , τι ψέματα θα πει στην περιφέρεια του ώστε να βγει πάλι βουλευτής‚ και να συνεχίσει την τεραστία προσφορα του στο εθνος…
Αυτά για τους πολιτικούς ας πάμε τώρα στους λεγόμενους «αγανακτισμένους» κατά την δική μου ταπεινή γνώμη οι μόνοι που έχουν δικαίωμα να δηλώνουν αγανακτισμένοι είναι οι νέοι κάτω των 25 και οι άνεργοι ΟΛΟΙ οι άλλοι πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι και να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας για το χάλι που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας..Δεν φταίει μόνο ο βουλευτής όταν εσύ είχες την νοοτροπία πως θα βάλεις το παιδί σου στο δημόσιο και έκανες τα πάντα γ’αυτό . δεν φταίει ο βουλευτής που παρά τα ψέματα που σε αράδιαζε συνέχεια εσύ τον ψήφιζες ξανά και ξανά , πόσοι από εμάς δεν συμφωνήσαμε στο «αν δεν σου κόψω απόδειξη θα στο αφήσω τόσο …» ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ..ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΦΤΑΙΝΕ.
Τα πράγματα είναι τόσο μα τόσο απλά από την μια είναι ο δημόσιος τομέας και από την άλλη είναι ο ιδιωτικός , θέλουμε δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε έτσι είναι..για να πληρώσεις τον δημόσιο πρέπει να τα πάρεις από τον ιδιωτικό αν δεν σου βγαίνουν τότε δανιζεσε … απλά και καθαρά , εμείς τόσα χρόνια σαν λαός επιτρέψαμε να γιγαντώνετε ο δημόσιος τομέας και να ευημερεί και από την άλλη να συρρικνώνετε ο ιδιωτικός και να περιθωριοποιείτε. Ακούω τελευταία συχνά το επιχείρημα της κατσίκας του γείτονα , ε λοιπών σας πληροφορώ ότι εγώ προσωπικά θα! προτιμούσα να ψηφίσει η κατσίκα του γείτονα αν ήμουν υποχρεωμένος να πληρώνω εγώ την τροφή της με αποτέλεσμα να μην μπορώ ποτέ να πάρω δικιά μου…
Τέλος με επτά απλούς και άμεσους τρόπους νομίζω ότι θα βγαίναμε από την κρίση πολύ γρήγορα
1. Άμεση μύωση του κράτους (κατάργηση διαφόρων άχρηστων οργανισμών-και πούλημα των ζημιογόνων δεκο) και όπου κρίνετε απαραίτητο ακόμα και απολύσεις
2. Άμεση δημιουργία ενιαίου μισθολογίου σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με πρώτο μισθό τα 750 χωρίς παράξενα επιδόματα(δεν μπορεί ο εργάτης στον ιδιωτικό να παίρνει 750e και στον δημόσιο 1000ε)
3. Πλαφόν στους μισθούς του διοικητών του δημοσίου στα 2500-3000ευρω
4. Άμεση μύωση 30% της βουλευτικής αποζημίωσης και σταδιακή μύωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200
5. Δημιουργία ενός και μόνο ασφαλιστικού φορέα (επιτέλους όλοι οι έλληνες πρέπει κάποια στιγμή να νιώθουμε ισοι σε αυτήν την κοινωνία)
6. Φοροαπαλλαγές σε επιχειρήσεις που επενδύουν και δημιουργούν θέσεις εργασίας
7. Δημιουργία ειδικών υπηρεσιών που θα είναι 8 ώρες στον δρόμο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής

Πρέπει το κράτος να αναλάβει ρόλο διαχειριστή και ελεγκτή προσφέροντας τα αγαθά της ασφάλειας της παιδείας και της υγείας στον λαό της και να σταματήσει να είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης της χώρας…

Αναγνώστης