Αποτελείται από φυτικές ίνες, είναι σαν το «μαλλί της γριάς» και ευδοκιμεί σε γλυκά και υφάλμυρα νερά, πλούσια σε νιτρικά.
Μόνο που δεν πρόκειται για γλύκισμα, αλλά το άλγος μάκα τρομοκρατεί τους ψαράδες του Αμβρακικού. Τα καθημερινά μπουρίνια και οι πρόσφατες τραμουντάνες, μεταβάλλουν 2 και 3 φορές την ημέρα τα ρεύματα του Αμβρακικού, με αποτέλεσμα να σηκώνουν την μάκα από τον βυθό και να τη παγιδεύουν στα δίχτυα των ψαράδων. Όταν βέβαια οι ποσότητες είναι μεγάλες αυτό σημαίνει ανεργία για 2 με 3 μέρες, χρόνος που χρειάζεται για να καθαριστούν τα δίχτυα. Έτσι απλώνονται στον ήλιο για να στεγνώσουν και ξεραθεί η μάκα, ώστε να τρίβεται εύκολα και στη συνέχεια μετά από νετάρισμα να είναι ξανά έτοιμα να ψαρέψουν.Από την μία η οικονομική κρίση, που δεν υπάρχει ζήτηση με αποτέλεσμα να πέφτουν οι τιμές, από την άλλη η μάκα και τα κορέλια έχουν γίνει ο εφιάλτης των ψαράδων. Η ρήση «όπου φτωχός και η μοίρα του» ταιριάζει απόλυτα για τους ψαράδες του Αμβρακικού.
http://epirusgate.blogspot.com/2011/06/blog-post_5841.html
