(αφορά: http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/06/blog-post_8265.html)
Δεν πήραμε όλοι μέρος στο φαγοπότι, ούτε στηρίξαμε με την ψήφο και τις ενέργειές μας τις πολιτικοοικονομικές ανομίες των τελευταίων δεκαετιών. Και δεν δέχομαι να αρχίζετε να μας διαιρείτε για άλλη μια φορά. Οι παλιότεροι από τη γενιά μου είχαν ένα όνειρο, η γενιά μου είχε ένα μέλλον και η νέα γενιά - αυτοί είναι οι μεγάλοι αδικημένοι. Δυστυχώς από όλες αυτές τις γενιές κλάπηκε με μεγάλη πονηριά και το όνειρο και το μέλλον και! η ελπίδα. Και η υπομονή τώρα πια στέρεψε και έγινε αγανάκτηση. Επειδή ακόμα και τώρα που όλα ξεσκεπάστηκαν οι βασικοί υπαίτιοι σφυρίζουν κλέφτικα και εξακολουθούν να ρίχνουν ο ένας τα βάρη στον άλλο. Χωρίς συναίσθηση ευθύνης και χωρίς φιλότιμο. Χωρίς ένα συγγνώμη και χωρίς μία παραίτηση, έστω και λόγω ευθιξίας.
Πάντα διαμαρτυρόμασταν. Απλά, τώρα που ενώθηκαν οι φωνές μας σε μία αρχίζετε να μας ακούτε...
Αναγνώστρια
