Δήλωσε τις προάλλες δημοσίως ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιουλ, ότι η Ελλάδα πάει για πτώχευση, ενώ η χώρα του σφύζει οικονομικής υγείας.Δυστυχώς για εμάς όμως λέει την αλήθεια. Σκληρή μεν, αλήθεια δε.
Έχουμε πολλάκις ασχοληθεί με τα σοβαρότατα εσωτερικά – εθνοτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία («Είναι προ των πυλών η εξέγερση των Κούρδων;», και «Η Τουρκία εισέρχεται σε διαδικασία βέβαιης διάσπασης» ), τα οποία στο μέλλον θα γιγαντωθούν και θα θέσουν σε δοκιμασία ακόμη και τη συνοχή της.
Παρ’ όλα αυτά όμως, η γείτονος χώρα έχει επιτύχει την τελευταία δεκαετία να γιγαντωθεί οικονομικά, πετυχαίνοντας να είναι σήμερα μέλος της ομάδας των G-20, ήτοι των είκοσι πιο ισχυρών οικονομιών στον κόσμο, ούσα η 15η πιο ισχυρή οικονομία, χάρη στην εμπνευσμένη ηγεσία του κ. Ερντογάν.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 2001 η τούρκικη λίρα έχασε σχεδόν το 50% της αξίας της και έπρεπε να επέμβει το ΔΝΤ για να σωθεί η τούρκικη οικονομία από την ολοκληρωτική κατάρρευση. Η Τουρκία όμως είχε όμως την περίοδο εκείνη την τύχη να εμφανιστεί στο πολιτικό προσκήνιο ο Ταγίπ Ερντογάν, Δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, ως πολιτικός εκφραστής της αλλαγής που επιζητούσε η νέα οικονομική ελίτ της Ανατολίας με βαθιά συντηρητικά πολιτικά χαρακτηριστικά, η οποία επιζητούσε πια να εκφραστεί πολιτικά και να μετουσιωθεί η οικονομική ισχύς της και σε πολιτική.
Φορέας πολιτικής αλλαγής ο Ερντογάν δεν δίστασε να τα βάλει με το κεμαλικό στρατιωτικό, πολιτικό και δικαστικό κατεστημένο και να πετύχει τον εξοβελισμό του από την εξουσία. Ενεργώντας ως πραγματικός πολιτικός ηγέτης, πέτυχε να αναμορφώσει την χώρα του, να δώσει όραμα στους πολίτες της, να την εκσυγχρονίσει στο μέτρο του δυνατού, να την καταστήσει περιφερειακή υπερδύναμη. Με δυναμισμό στα όρια της πρόκλησης, η Τουρκία επεμβαίνει επί παντός επιστητού στο χώρο της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, μην διστάζοντας να δυσαρεστήσει τους παλαιούς πάτρωνες της Αμερικανούς.
Την ίδια δεκαετία, αν και η Ελλάδα εισερχόταν θριαμβευτικά στην ζώνη του Ευρώ και διοργάνωνε με μεγάλη επιτυχία τους ολυμπιακούς Αγώνες είχε την ατυχία να έχει στο τιμόνι της πολιτικούς που ουχί μόνο στερούνταν ικανοτήτων και οράματος, αλλά αν δεν έφεραν ονόματα βαριά σαν ιστορία, ούτε περίπτερο δεν θα διοικούσαν. Κάπως έτσι φθάσαμε σήμερα να είμαστε υπό διεθνή οικονομική κατοχή…
http://ed-mysterious.blogspot.com
