να βρίσκονται μόνο παπουδες και έφηβοι, γιαγιάδες και εγγόνια,μανάδες και παιδιά και ο μεγάλος όγκος των ακτιβιστων σε ατερμονες συζητήσεις και καφέδες στις σκηνές στην πλατεία. Ολα τα τηλεοπτικα δίκτυα δίνουν εικόνα απο το συγκεκριμένο μέρος ,με αποτέλεσμα πολυ πενιχρό. Απαραίτητη η οργάνωση αλλά όχι τις συγκεκριμένες ώρες.
Ωραία και η αμεσοδημοκρατία και το πείραμα για εφαρμογη της απο τους αγανακτισμενους,τομή στην ελληνική καθημερινότητα οι λαικές συνελεύσεις αμεσοδημοκρατικού τυπου κλπ. Ολα αυτά ομως θέλουν μέγαλες και χρονοβόρεςκοινωνικες ζυμώσεις ,ένα θεωρητικό μυαλό επιπέδου Καστοριάδη για να τις μεταγράψει στην νεοελληνική πραγνματικότητα και ενα ηγέτη να εμπνευσει. Ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά όμως και το πρώτιστο είναι η διαμαρτυρία και η μεγάλη λαική συμμετοχή. Αν στο Σύνταγμα κατα την διαρκεια της ψηφισης του μεσοπρόθεσμου βρεθούν πάλι 50.000 κόσμου όλα για τους αγανακτισμένους θα έχουν τελειώσει δυστυχώς. Η βιωσιμοτητά τους σαν κίνημα εξαρτάται άμεσα απο την λαική συμμετοχή... Οχι άλλη εσωστρέφεια σε διαδικαστικά θέματα ,που εξάλλου θυμίζουν γραφειοκρατία άλλων εποχών,η πιό κρίσιμη μάχη φθάνει.
Η μαγική Κυριακή των 400.000 συμπολιτών ήταν κάτι το αξέχαστο!
Αναγνώστης
