αφού η μνησικακία μας και η άγνοιά μας δεν έχει όρια.Ζω στην επαρχία, ο σύζυγος μέχρι πριν λίγα χρόνια εργαζόταν με 4μηνες συμβάσεις στον δήμο σαν οδοκαθαριστής μέχρι που μια ωραία πρωία μας είπαν ότι δεν θα τον ξαναπάρουν..Έπαιρνε 700 ευρώ καθαρα για και ταμείο ανεργίας τον χειμώνα,εγώ είμαι άνεργη. Όταν κάποιος ταξιτζής της περιοχής αποφάσισε να βγεί στη σύνταξη, πουλήσαμε το μοναδικό περιουσιακό μας στοιχείο, ένα χωράφι (που η καλλιέργειά του δεν θα έφτανε να ζήσουμε) και αγοράσαμε την άδεια.Ζούμε σε τουριστικό χωριό που δεν αριθμεί τον χειμώνα περισσότερους απο 400 κατοίκους.Το χωριό έχει δυο ταξί.Ουσιαστικά εργάζεται πάλι 4 μήνες τον χρόνο, αφού κατά την χειμερινή περίοδο βγάζει περίπου 10 ευρώ την εβδομάδα.Δεν παραπονιέμαι...τα χρήματα που έβγαζε περίπου 12000 έφταναν μια χαρά για βγάλουμε όλες τις υποχρώσεις του χειμώνα , όπως π.χ. το δυσβάσταχτο ταμείο ΟΑΕΕ , δηλ 480 ευρώ περιπου κάθε δυο μήνες, πετρέλαιο, ρεύμα, φαγητό, τις δόσεις του δανείου για το σπίτι (μέχρι πρότινος μέναμε σε μια γκαρσονιέρα).Τώρα όμως "φέρνουν" άλλα δυο ταξί στο χωριό μας γιατι λέει το καλοκαίρι έχουμε τουρισμό..Επομένως το εισόδημα μειώνεται τραγικά..κάτω απο 6000 ευρώ το χρόνο.Πόσοι απο εσας μπορούν να ζήσουν με αυτά? Ξέρω ότι μετά απο αυτό το post θα εμφανιστούν πολλοί "υπερασπιστές" της άποψης να ανοιχτεί το συγκεκριμένο επάγγελμα, αλλά δεν γνωρίζεται την αλήθεια..δεν ζείται το πρόβλημα.Η κακία δεν είναι μαγκιά..πληρώσαμε τα μαλιοκέφαλα μας στην εφορία για την πώληση του κτήματος και την αγορά της άδειας, γιατί ο σύζυγος επέμενε να είναι όλα νόμιμα..κι αυτό είναι το ευχαριστώ. Είμαστε νέοι άνθρωποι, 29-30..Μόλις μας περάσατε τη θυλιά στο λαιμό. Τι άλλο να πω, αρκετά σας κούρασα,αλλά αν δω να παίρνουν το σπίτι μου και να μην έχω να φάω, θα δέσω μια πραγματική θυλιά στο λαιμό, κι ελάτε να εισπράξετε στην άλλη ζωή..
Αναγνώστης
