Ο κ. Παπανδρέου...
γνωρίζει ότι είναι ο ίδιος αναλώσιμος και γνωρίζει επίσης πως από τη στιγμή που θα προκηρύξει εκλογές, θα έχει παύσει αυτόματα να είναι ο πρωθυπουργός της χώρας για πάντα. Αυτό το γνωρίζει πλέον πολύ καλά, γι’ αυτό και εκλογές δεν πρόκειται πλέον να κάνει, εκτός και αν τον πάρουν σηκωτό από την πρωθυπουργική καρέκλα.
Τρεις είναι οι βασικότεροι παράγοντες από τους οποίους προκύπτει η έλλειψη λαϊκής νομιμοποίησης:
1) Το πρόγραμμα που εγκρίθηκε από το λαό κατά την εκλογή του ΠΑΣΟΚ ήταν εντελώς διαφορετικό από αυτό που εφαρμόζει σήμερα.
2) Η πραξικοπηματική de facto άσκηση της εξουσίας κατά παράβαση του Συντάγματος, αφού…. το μνημόνιο και οι δανειακές συμβάσεις με βάση τα οποία κυβερνά την χώρα, είναι πράξεις αντισυνταγματικές και άκυρες.
3) Η πλήρης δημοσκοπική συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ και η διαμαρτυρία των πολιτών στις πλατείες δείχνουν ότι υπάρχει προφανέστατη αναντιστοιχία μεταξύ της υπάρχουσας σύνθεσης της Βουλής και του εκλογικού σώματος. Αν αυτή τη στιγμή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είχε τις παλιές αρμοδιότητες από το Σύνταγμα, θα είχε ήδη προκηρύξει εκλογές.
Λίγο ως πολύ, όλα αυτά είναι κατανοητά και γνωστά. Εκείνο όμως που δεν είναι κατανοητό είναι η πλήρης «πειθαρχία» των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ στην ίδια την καταστροφή τους, μαζί με τον κ. Παπανδρέου..
Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε από πού αντλούν αισιοδοξία ότι θα την γλιτώσουν πολιτικά.
Ξέρουν βέβαια ότι αν αύριο γίνουν εκλογές, οι πιο πολλοί από αυτούς δεν θα επανεκλεγούν.
Όταν όμως θα έχουν κάνει δύο φορές το ίδιο αμάρτημα, δηλαδή θα έχουν ψηφίσει και το μνημόνιο 2, τότε ίσως και να μην μπορούν πλέον να κυκλοφορούν.
