Δε φοβάμαι τις δυσκολίες που έρχονται. Δε φοβάμαι τις εξελίξεις, και θα είμαι εκεί για να τις αντιμετωπίσω με όποιο τρόπο μπορώ...
Αυτό που με τρομάζει περισσότερο στην εποχή που διανύουμε είναι πως, ενώ θα έπρεπε να είμαστε όλοι ενωμένοι σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, κοιτάμε μόνο πώς θα βγάλουμε ο ένας το μάτι του άλλου.
Δημόσιοι εναντίον ιδιωτικών και τούμπαλιν: Σε όλους τους τομείς, σε όλα τα επαγγέλματα, υπάρχουν οι ευσυνείδητοι εργαζόμενοι και τα λαμόγια. Δεν έχει καμία σχέση με το πού δουλεύεις, αλλά με το τι σκ....... κουβαλάς στο κεφάλι σου. Αν είσαι λαμόγιο, όπου και να πας, τα ίδια θα κάνεις διότι τρόποι υπάρχουν αν υπάρχει θέληση. Και ας μην ξεχνάμε ότι για χρόνια οι δημόσιοι υπάλληλοι ήταν αυτοί που συντηρούσαν τον ιδιωτικό τομέα. Στόχος λοιπόν δεν είναι να "πέσουν" οι δημόσιοι στους μισθούς του ιδιωτικού, αλλά το ανάποδο. Ξεκολλήστε λοιπόν από τις αλληλοκατηγορίες και επικεντρωθείτε σε αυτό.
Θρήσκοι εναντίον άθρησκων ή αλλόθρησκων: Κανένας μα κανένας δε δίνει δεκάρα για το αν και πού πιστεύετε. Αλήθεια σας το λέω. Η πίστη είναι καθαρά προσωπικό θέμα και ο καθένας έχει δικαίωμα να έχει τη θρησκεία του, τα πιστεύω του και να μην προσπαθεί κανείς να τον πείσει σώνει και ντε ότι η θρησκεία του είναι λάθος. Έλεος λοιπόν με το κύρηγμα. Δεν είναι κακό να συζητάς, αλλά το να κρίνεις, να καταδικάζεις και να προσπαθείς να προσυλητίσεις είναι τουλάχιστον αηδιαστικό.
Αριστεροί εναντίον δεξιών, και γενικώς κόμματα συναμετάξυ τους: Λίγα λόγια για αυτό, βλέπετε και μόνοι σας πως όλα τα κόμματα είναι τα ίδια σκ........ και έχουν ώς κύριο και πρωταρχικό στόχο το προσωπικό τους συμφέρον. Χωνέψτε το να πάμε παρακάτω.
Ποδοσφαιρικές ομάδες κλπ: No comment. Εδώ ο κόσμος καίγεται......
Ευρωπαιόφιλοι εναντίον Ευρωπαιομάχων: Τόσα χρόνια που είχαμε αφεθεί στις απλόχερες επιδοτήσεις της Ευρωπαικής Ένωσης ήταν καλά. Γεμίσαμε BMW και Mercedes, κάναμε διακοπές, φτιάξαμε σπίτια. Δε φροντίσαμε, όμως, να θωρακίσουμε την όποια επιχείρηση μας και να εξασφαλίσουμε ότι θα έχουμε και στο μέλλον εισόδημα. Και τώρα...τι? Να μην παρεξηγηθώ, σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω ούτε το Μνημόνιο, ούτε την αισχρή πολιτική της ευρωπαικής Ένωσης. Απλά πιστεύω ακράδαντα ότι η ανάπτυξη δεν επέρχεται με υπογραφές σε γραφεία, αλλά από εμάς τους ίδιους και τη νοοτροπία μας.
Δε θα σας κουράσω άλλο. Έχετε τις απόψεις σας και έχω τις δικές μου. Απλά ένιωσα την ανάγκη να τα πώ όλα αυτά γιατί τρέμω στην ιδέα ότι άνθρωποι που βρίσκονται στην ίδια (όχι και τόσο κάλή) μοίρα, αντί να ενωθούν και να στίψουν το μυαλό τους για να βρούν λύσεις στα προβλήματα τους, το μόνο που κάνουν είναι να ψαχνουν κάποιον να κατηγορήσουν.
Αναγνώστης
Αυτό που με τρομάζει περισσότερο στην εποχή που διανύουμε είναι πως, ενώ θα έπρεπε να είμαστε όλοι ενωμένοι σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, κοιτάμε μόνο πώς θα βγάλουμε ο ένας το μάτι του άλλου.
Δημόσιοι εναντίον ιδιωτικών και τούμπαλιν: Σε όλους τους τομείς, σε όλα τα επαγγέλματα, υπάρχουν οι ευσυνείδητοι εργαζόμενοι και τα λαμόγια. Δεν έχει καμία σχέση με το πού δουλεύεις, αλλά με το τι σκ....... κουβαλάς στο κεφάλι σου. Αν είσαι λαμόγιο, όπου και να πας, τα ίδια θα κάνεις διότι τρόποι υπάρχουν αν υπάρχει θέληση. Και ας μην ξεχνάμε ότι για χρόνια οι δημόσιοι υπάλληλοι ήταν αυτοί που συντηρούσαν τον ιδιωτικό τομέα. Στόχος λοιπόν δεν είναι να "πέσουν" οι δημόσιοι στους μισθούς του ιδιωτικού, αλλά το ανάποδο. Ξεκολλήστε λοιπόν από τις αλληλοκατηγορίες και επικεντρωθείτε σε αυτό.
Θρήσκοι εναντίον άθρησκων ή αλλόθρησκων: Κανένας μα κανένας δε δίνει δεκάρα για το αν και πού πιστεύετε. Αλήθεια σας το λέω. Η πίστη είναι καθαρά προσωπικό θέμα και ο καθένας έχει δικαίωμα να έχει τη θρησκεία του, τα πιστεύω του και να μην προσπαθεί κανείς να τον πείσει σώνει και ντε ότι η θρησκεία του είναι λάθος. Έλεος λοιπόν με το κύρηγμα. Δεν είναι κακό να συζητάς, αλλά το να κρίνεις, να καταδικάζεις και να προσπαθείς να προσυλητίσεις είναι τουλάχιστον αηδιαστικό.
Αριστεροί εναντίον δεξιών, και γενικώς κόμματα συναμετάξυ τους: Λίγα λόγια για αυτό, βλέπετε και μόνοι σας πως όλα τα κόμματα είναι τα ίδια σκ........ και έχουν ώς κύριο και πρωταρχικό στόχο το προσωπικό τους συμφέρον. Χωνέψτε το να πάμε παρακάτω.
Ποδοσφαιρικές ομάδες κλπ: No comment. Εδώ ο κόσμος καίγεται......
Ευρωπαιόφιλοι εναντίον Ευρωπαιομάχων: Τόσα χρόνια που είχαμε αφεθεί στις απλόχερες επιδοτήσεις της Ευρωπαικής Ένωσης ήταν καλά. Γεμίσαμε BMW και Mercedes, κάναμε διακοπές, φτιάξαμε σπίτια. Δε φροντίσαμε, όμως, να θωρακίσουμε την όποια επιχείρηση μας και να εξασφαλίσουμε ότι θα έχουμε και στο μέλλον εισόδημα. Και τώρα...τι? Να μην παρεξηγηθώ, σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω ούτε το Μνημόνιο, ούτε την αισχρή πολιτική της ευρωπαικής Ένωσης. Απλά πιστεύω ακράδαντα ότι η ανάπτυξη δεν επέρχεται με υπογραφές σε γραφεία, αλλά από εμάς τους ίδιους και τη νοοτροπία μας.
Δε θα σας κουράσω άλλο. Έχετε τις απόψεις σας και έχω τις δικές μου. Απλά ένιωσα την ανάγκη να τα πώ όλα αυτά γιατί τρέμω στην ιδέα ότι άνθρωποι που βρίσκονται στην ίδια (όχι και τόσο κάλή) μοίρα, αντί να ενωθούν και να στίψουν το μυαλό τους για να βρούν λύσεις στα προβλήματα τους, το μόνο που κάνουν είναι να ψαχνουν κάποιον να κατηγορήσουν.
Αναγνώστης
