(αφορά:http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/06/blog-post_1194.html#more) καταλάβουν και πιπιλούν μόνιμα αυτή την καραμέλλα. Αν ψάξετε στο διαδίκτυο θα βρείτε απαντήσεις για το πόσες φορές η Εκκλησία αρχής γενομένης από το 1922 διέθεσε μεγάλο μέρος της περιουσίας της (και μοναστικής) στο κράτος. Φυσικά ποτέ δεν επιστράφησαν. Σήμερα οι ιερείς είναι δίπλα στους πιστούς που έχουν ανάγκη. Πιστέψτε με γιατί εγώ είμαι μία η οποία λόγω χηρείας και παιδιών έχω δεχθεί μεγάλη βοήθεια. Δεν είδα κανέναν από το κράτος να με βοηθήσει ή να επιταχύνει διαδικασίες για χρήματα τα οποία δικαιούμαι (συντάξη, εφάπαξ). Η Εκκλησία όμως ήταν παρούσα και με βοήθησε όχι με συσσίτιο αλλά χρηματικά και με αρκετά σεβαστά ποσά για αντιμετώπιση εξόδων. Και δεν θα σταθώ και στην ψυχολογική βοήθεια και το ενδιαφέρον από ανθρώπους που δεν ήξερα καν (πιστούς). Οπότε θα σας παρακαλέσω να δείχνουμε σεβασμό, αγάπη και να προσπαθήσουμε κι εμείς οι ίδιοι που εμείς αποτελούμε την Εκκλησία, εμείς είμαστε μέλη μας να βοηθούμε τους διπλανούς μας που έχουν ανάγκη. Ας σταματήσουμε να ρίχνουμε μονίμως τις ευθύνες στους άλλους εκτός από τον εαυτό μας. Τουλάχιστον εγώ προσωπικά αν και ήμουν μακριά από την Εκκλησία, μετά την εμπειρία μου αυτή κατάλαβα πολλά πράγματα. Και αποφάσισα να αλλάξω. Και το φαγητό που περισσεύει να μην το πετάξω στα σκουπίδια αλλά να το διαθέσω σε κάποιον που δεν το έχει και πεινάει.
Σας ευχαριστώ και δεν ξέρω αν σας κάλυψα.
Υ.Γ. Και την περιουσία που διαθέτει η Εκκλησία σήμερα (ό,τι έχει απομείνει) να την κρατήσει. Γιατί αν την πιάσουν στα χέρια τους οι πολιτικοί χαθήκανε κι αυτά κι εμείς.
Αναγνώστης
