(πέρα από τα κόμματα) και όμως αντέδρασαν ακομμάτιστα και χωρίς αρχηγό. Αυτά ειναι κάποια παραδείγματα που μας βοηθούν να ελπίζουμε για κάτι καλύτερο. Σίγουρα είναι δύσκολο να γίνει μια συνεργασία μεταξύ δυ και ιυ, αλλά χωρίς όνειρα και οράματα δεν μπορούμε να ελπίζουμε για το αύριο. Χρειαζόμαστε τέτοιου ειδούς ιδιωτικές προτοβουλίες γιατί αν περιμένουμε από τους <<ειδικούς>> το ποιό πιθανό είναι να καταστραφούμε ομαδικά. Πρέπει να αυτορυθμιστούμε (ειρηνικά) για να σωθούμε, για να ζήσουμε. Όσον αφορά τους <<βολεμένους>>, εγώ πιστεύω οτι υπάρχουν και στον ΙΤ, θα πρέπει να καταλάβουν ότι κάποτε ολα τελειώνουν αν δεν αντιδράσουμε σωστά. Όλα ειναι ζήτημα χρόνου (για την καταστροφή)......
Αναγνώστης
