Γκρέμισαν τα παραπήγματά τους και μαζί τα όνειρά τους! Ό,τι είχαν και δεν είχαν οι μετανάστες απέμεινε μέσα στο δάσος να θυμίζει την παρουσία τους. Απομεινάρια ενός πόθου: Να φύγουν για την Ιταλία και μετά να διασκορπιστούν προς άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Μόνο 10 αλλοδαποί παραμένουν εκεί, κυνηγημένοι και κατατρεγμένοι.
Χωρίς δυνατότητα φαγητού και στέγης. Ένας από αυτούς μας είπε: "Δεν τολμώ να κατέβω στην πόλη, αφού θα με συλλάβουν. Ούτε τσιγάρο δεν μπορώ να κάνω.
Θα φύγω αμέσως μόλις βρω τρόπο και θα γυρίσω πίσω στο Πακιστάν. Καλύτερα νεκρός ζωντανός στον τόπο μου, παρά κατατρεγμένος σε μια ξένη χώρα".
http://www.katoci.com/2011/06/blog-post_15.html
