Έλληνες εγκαταλείπουν σιωπηλά την Ελλάδα και φεύγουν για το εξωτερικό. Εδώ δεν μπορούν πλέον να ζήσουν.
Παίρνουν μαζί με την αγωνία τους και την αξιοπρέπειά τους και αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον σε άλλες χώρες, όσο μακρινές και αν είναι αυτές. Η κρίση επιτείνει το φαινόμενο της νέας μετανάστευσης. Ο Κωνσταντίνος Σταυράκης, 30χρονος Γιαννιώτης, πήγε στο Ντουμπάι. Λέει ο ίδιος: "Κάποιοι άνθρωποι μπαίνουν στη διαδικασία να ζυγίσουν τις δυνάμεις τους σε ένα τόπο που δεν γνωρίζουν.
Μιλάω καθημερινά με φίλους και συγγενείς από Γιάννενα και Αθήνα. Δεν μου λείπει η Ελλάδα. Μου λείπουν κάποιοι άνθρωποι από εκεί. Σίγουρα η οικογένειά μου και κάποιοι καλοί φίλοι. Αρκετοί από αυτούς λοιπόν το σκέφτονται να μεταναστεύσουν και να αρχίσουν τη ζωή τους ξανά κάπου αλλού. Το αν είναι μεγάλο βήμα ή όχι είναι στην κρίση του καθενός. Έχω φύγει από την Ελλάδα από τις αρχές Ιανουαρίου και σίγουρα δεν είχα τις καλύτερες εντυπώσεις για τη χώρα μας, ούτε βέβαια η άποψή μου βελτιώθηκε. Δυστυχώς η Ελλάδα δεν κρατάει τα παιδιά της, τα τρώει". Ο 45χρονος Γ. Ρ. ταξίδεψε στο Βιετνάμ και αναφέρει: "Αναγκάστηκα να αναζητήσω δουλειά στο Βιετνάμ. Πικαραίνομαι, αλλά σφίγγω την καρδιά μου. Έχω μόνο τα καλύτερα να πω για τον βιετναμέζικο λαό. Μοιάζουν αρκετά σε μας. Είναι αρκετά ζεστοί και πάνω από όλα φιλόξενοι. Οι ομοιότητες δεν έχουν να κάνουν μόνο με τα χαρακτηριστικά, αλλά και με την ιστορία των δύο λαών. Το Βιετνάμ έχει πλούσια αρχαία ιστορία, έχει περάσει πολέμους -εμφύλιους και όχι μόνο, αλλά και περιόδους μεγάλης φτώχειας. Δεν είναι λίγοι οι ντόπιοι που κουβεντιάζουν μαζί μου για την Ελλάδα, την οικονομική κρίση, και το ΔΝΤ. Αρκετοί πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα βρει το δρόμο της, ενώ δεν ήταν λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι η κρίση της Ελλάδας είναι "φτιαχτή", υπαγορευόμενη από τις μεγάλες δυνάμεις".
http://www.katoci.com/2011/06/blog-post_6379.html
