να ψάχνω για δουλειά με ένσημα κι ασφάλιση. Δεν είχα καν φανταστεί τι επρόκειτο να αντιμετωπίσω. Σ'αυτή τη χώρα ήμουν πεπεισμένη εξαρχής ότι δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να βρω κάτι σχετικό με το αντικείμενο των σπουδών μου. Έτσι λοιπόν θέλοντας να ανεξαρτητοποιηθώ από τους γονείς μου, έψαχνα οποιαδήποτε εργασία. Πριν ένα μήνα, έπειτα από τέσσερις μήνες αναζήτησης και αποστολής δεκάδων βιογραφικών που δεν είχαν καμία ανταπόκριση, έπεσε στα χέρια μου μία αγγελία για ένα κατάστημα κινητής τηλεφωνίας WIND στη Θεσσαλονίκη, την πόλη όπου διαμένω τα τελευταία χρόνια. Το είδα σαν μία πολύ καλή ευκαιρία κι ένιωσα ιδιαίτερη χαρά όταν λίγες ημέρες μετά την αποστολή του βιογραφικού μου, με κάλεσαν για συνέντευξη και με επέλεξαν ανάμεσα από τόσες κοπέλες που συνάντησα εκεί. Από την επόμενη ακριβώς ημέρα ξεκίνησε το μαρτύριο... Ξεκίνησα την "εκπαίδευση" στο κατάστημα αυτό μαζί με άλλες δύο εξίσου "τυχερές" κοπέλες που είχαν επιλεχθεί μέσα από την όλη διαδικασία και ανάμεσα από εμάς θα έμεναν οι δύο πιο ικανές, οι δύο "εκλεκτές" που θα συνεργάζονταν μαζί τους για τα δύο καταστήματα τους (ένα κατάστημα WIND κι ένα VODAFONE). Η "εκπαίδευση" διήρκεσε δύο ολόκληρες εβδομάδες και τα οχτάωρα που καλύψαμε αρκετά ώστε να κριθούμε ικανές!!! Ως εκείνη τη στιγμή ούτε λόγος για πρόσληψη και επιλογή των δύο από των τριών. Μα γιατί να γίνει(;) είναι φανερό πως εξυπηρετούσε η κάλυψη των ρεπό των κοριτσιών που ήδη εργάζονταν εκεί. Μέσα από πολλές διαδικασίες και αφού είχαν περάσει πολλές χαμένες μέρες από τις ζωές και των τριών, η επιλογή έγινε κι όπως προαναφέρθηκε οι κοπέλες μοιράστηκαν. Η μία στη WIND κι η άλλη στη VODAFONE που ανήκουν σ'αυτή την εταιρεία. Από εκεί ξεκινάει το "πανηγύρι(!!!)" ή ακόμα καλύτερα το "πατιρντί(!!!)" που λέμε και στο χωριό μου... Ο αξιότιμος αυτός λοιπόν κύριος χρωστάει σ' ό,τι κινείται κι αναπνέει όπως πολύ εύστοχα σχολίασε ένας δικηγόρος του οποίου ο λογαριασμός κινητού δεν έχει τακτοποιηθεί ακόμα από το Μάρτιο που ο ίδιος τον εξόφλησε στο εν λόγω κατάστημα. Οι αποδείξεις κόβονται χειρόγραφα και υπάρχουν πάνω από 150 τέτοιου είδους λογαριασμοί που δεν έχουν εξοφληθεί!!!!!!! Το φαντάζεστε;;; Να πληρώσετε τον λογαριασμό σας και να σας κάνουν φραγή επειδή ένας άνθρωπος χωρίς ευσυνειδησία έτυχε να βρεθεί στο δρόμο σας..; Τα εξώδικα και οι καβγάδες με αγανακτισμένους πελάτες έγιναν καθημερινότητα και στο πορτοφόλι μας δεν έχει μπει ούτε 1€ !! Οι γείτονες έχουν γνωρίσει 8 με 10 πωλήτριες που εργαζόταν στο κατάστημα τον τελευταίο χρόνο! Ε, φυσικά!! Οι εργαζόμενοι των τεσσάρων εβδομάδων δεν αποκτούν δικαιώματα!! Κι όσες δεν ανήκαν σ' αυτή την κατηγορία δεν ήταν δυνατόν να αντέξουν υπό αυτές τις συνθήκες και απλήρωτες. Αλλά και που έφυγαν τι κατάλαβαν;; Ο τύπος δεν έχει τίποτα γραμμένο στο όνομα του, είναι βαθιά δικτυωμένος και έχει εφεύρει τρόπους για να ξεγλιστράει. Έτσι εκμεταλλεύεται αθώους ανθρώπους και κινείται στο χώρο με όπλο τη λαμογιά και την ύπουλη πονηριά!! Σ'αυτόν τον κόσμο ζούμε!! Στον κόσμο της λαμογιάς!!!! Πως μπορώ μετά από αυτό να κάνω όνειρα; Να εμπιστευτώ ανθρώπους και να κοιτάω το συλλογικό καλό; Αυτό αναπτύσσει η Ελλαδίτσα που καταντήσατε!! Ανθρώπους που λυσσομανάνε για το χρήμα, που πορεύονται μόνοι τους δίχως να εμπιστεύονται ούτε καν τη σκιά τους... Ανθρώπους αγανακτισμένους και δυστυχισμένους που έχουν πάψει να κάνουν όνειρα, που αναπνέουν αλλά ουσιαστικά έχουν ήδη πεθάνει 1000000 φορές μέσα από τη συνεχή τους θλίψη.... Ανθρώπους που αρρωσταίνουν από το άγχος!!!! Να τη χαίρεστε λοιπόν!!! Απλώς να ξέρετε πως τίποτα δεν μένει ατιμώρητο! Όλοι απο κάπου το βρίσκουν τελικά!! Ό,τι δίνεις, θα πάρεις!!
Υ.Γ. Η αγγελία που είδα εγώ στο ίντερνετ, δεν βγήκε ποτέ!! Είναι ακόμα διαθέσιμη! Ούτε κατά την εκπαίδευση μας, ούτε κατά την τελική επιλογή μας, ούτε αυτή τη στιγμή έχει βγει!! Αναζητά τα καινούργια του θύματα!!!!!!
Αναγνώστης
