Είμαστε Έλληνες και νόμιζα πως μ' αυτήν την κατάσταση που περνάει η χώρα ίσως να αποκτήσουμε συνείδηση, να είμαστε πιο ευγενικοί, να μάθουμε να λέμε ευχαριστώ και αυτοί που μπορούμε, να εξυπηρετούμε αυτούς που έχουν ανάγκη.
Εγώ δεν ζήτησα από κανέναν να με φιλοξενήσει, πήρα τη λίστα που δίνει η εργατική εστία με τα καταλύματα στο νησί επειδή πήραμε φέτος εισιτήρια από τον οργανισμό, και άρχισα τα τηλέφωνα. Μόλις άκουγαν για την εργατική εστία ξαφνικά ήταν όλοι "κλεισμένοι" και μάλιστα κάποιοι μου πρότειναν να αλλάξω εγώ ημερομηνίες και τα σχέδιά μου. Και να σκεφτεί κανείς ότι ξεκινούσα την συζήτηση στο τηλέφωνο λέγοντας πως εκτός από τις 7 μέρες που θα καλύψει η εργατική, θα ήθελα και άλλες 4-5 μέρες και αυτές θα τις πληρώσω κανονικά.
Λοιπόν, για μένα αν κρίνω και την ανθρώπινη πλευρά του θέματος, αφού αυτή μόνο τελικά έχει σημασία, δεν υπάρχει ανθρωπιά στην Ελλάδα, τα παραπάνω δεν ισχύουν φυσικά μόνο για την Λευκάδα, και το λέει κάποιος που πάντα κάνει την τιμή σε κάποιους "επιχειρηματίες" του ελληνικού τουρισμού, ο Θεός να τους κάνει, τους πληρώνει και νοικιάζει κάθε χρόνο για να δει και να χαρεί την χώρα του. Δεν θα 'πρεπε τουλάχιστον στις μέρες μας να μας αντιμετωπίζουν σαν ανθρώπους και να μας εξυπηρετούν οι έχοντες ανά την Ελλάδα?
Μέσα στο σωρό 1-2 περιπτώσεις ήταν θετικές απέναντί μας. Τελικά μόνο το χρήμα μετράει σ' αυτή τη ζωή? Αν δεν διαθέτεις τα πολλά πρέπει να σε πετάνε και να αδιαφορούν? Τα αναφέρω όλα αυτά για να στείλω ένα μήνυμα ανά την χώρα:
Εξυπηρετείστε τους ανθρώπους που σας έχουν ανάγκη εσείς που είχατε την τύχη ή δημιουργήσατε μια περιουσία, εσείς που έχετε κάποια θέση σε οποιαδήποτε δουλειά δημόσια ή ιδιωτική. Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη να μας αντιμετωπίζουν σαν ανθρώπους και όχι σαν ανταλλακτικά για να κάνουν κάποιοι την δουλειά τους. Αυτό το κάνουν οι πολιτικοί και τους αποδοκιμάζουμε. Τελικά θέλουμε να αλλάξουμε ή όχι?
Αναγνώστρια
