tromaktiko: Είμαι μια δημόσιος υπάλληλος

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Είμαι μια δημόσιος υπάλληλος



Είμαι μια δημόσιος υπάλληλος..και τιμάω κάθε ευρώ που παιρνω και ισως να μου άξιζαν και περισσοτερα.
Βλέπω όλο το διάστημα την πρωτοφανη κακία πολλών ανθρώπων απέναντι στους δημοσίους υπαλλήλους που αν γινόταν θα ήθελαν πάρα πολύ να μας δούν όλους απολυμένους..να μη μείνει ούτε ένας. Ελάτε ας το παραδεχτούμε, αυτό το μίσος πηγάζει απο άτομα που έχουν προσπαθήσει να μπουν στο δημόσιο και δεν τα κατάφεραν. Συμφωνώ μαζί σας να κατηγορείτε άτο μα που μπήκαν από τα παράθυρα σε υψιλόμισθες θεσούλες ( και χαμηλόμισθες γιατι όχι, οι τελείως άχρηστοι συμβιβάζονταν και μ'αυτό!)αλλά μην ξεχνάμε ότι τα τελευταία χρόνια μέσω ασεπ έχουν διοριστεί αξιοκρατικότατα πολλά παιδιά με απίστευτα προσόντα και πτυχία που επίσης τιμούν τα λεφτά που παίρνουν.Οι περισσότεροι αυτών που μας κατηγορούν είναι αυτοί που ήταν τελείως άχρηστοι και δεν κατάφεραν να γράψουν τίποτα σε κάποιο διαγωνισμό του ασεπ ή δεν έχουν κανένα πτυχίο και έχουν μια παλιοδουλειά-αλλά ας το καταλάβουν,μόνο αυτό τους αξίζει- ή ακόμα χειρότερα που δεν είχαν κάποιον βουλευτή να τους βοηθήσει..αν είχαν, θα την είχαν καλοδεχτεί τη θέση του δημοσίου. Ατομα που θέλουν απλά να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα. Κι εγώ θα θελα πολύ να γίνει ενα ξεσκάρτισμα στο δημόσιο, αλλά ποιος θα το κάνει; οποιος βρει την αξιοκρατική φόρμουλα αξιολόγησης σας παρακαλώ να την υποβάλλει και αν βρεθούν όλοι πιο ικανοί από μένα, ευχαρίστως να απολυθώ εγώ..Όταν αρχίσουν οι απολύσεις λοιπόν κανείς δε θα καθήσει να αναρωτηθεί αν αυτός ο δημόσιος υπάλληλος που απολύθηκε ήταν καλός στη δουλειά του, απλα θα υπάρχει χαιρεκακία.Και πάω στην άλλη μεριά..Όλο το διάστημα που βλέπω λουκέτα και ρημαγμένα μαγαζιά αναρωτιέμαι ποιο να ήταν το ποιόν αυτών που δουλευαν και είχαν το εκάστοτε μαγαζι.Δυστυχώς τις τελευταίες δεκαετίες το όνειρο του κάθε έλληνα αν δεν ήταν να μπεί στο δημόσιο, ήταν να ανοίξει ένα μαγαζί. Ο κάθε άχρηστος τεμπέλης ήθελε να ανοίξει ένα μαγαζί με ρούχα, μια καφετέρια, ένα κωμωτήριο κτλ (με λεφτά του μπαμπά) και φυσικά να μην το δουλεύει ο ίδιος αλλά να έχει υπαλλήλους και να το παίζει επιχειρηματίας. Ψέμματα λέω; ακόμα και σε μαγαζιά ανάγκης ενός υπαλλήλου οι ιδιοκτήτες δεν καταδέχονταν να δουλέψουν.Αποτέλεσμα; μια Ελλάδα που δεν παράγει τίποτα και προσφέρει πανάκριβες υπηρεσίες..γιατί το αφεντικό με μια μπουτίκ ήθελε να κυκλοφορεί με πορσε.Ποια η διαφορά με το κακό δημόσιο λοιπον; Και όχι, γι'αυτά τα λουκέτα δεν θλίβομαι καθόλου. Από την άλλη, οι υπάλληλοι όλων αυτών των καταστημάτων αμόρφωτοι, αγενείς, πωλήτριες χαζογκόμενες που κατά τη διάρκεια του σχολείου το μόνο που κάναν ήταν να μασάνε τσίχλα και το χαν σίγουρο ότι δε χρειάζονταν να μορφωθούν σε οτιδήποτε αφού όλο και σε κάποιο μαγαζί θα πιάνανε δουλειά..Και ούτε για όλους αυτούς του άχρηστους ,και αχάριστους πολλές φορές για τη δουλειά που είχαν, θα στεναχωρηθώ. Θα στεναχωρηθώ μόνο γι αυτούς που έχουν δουλέψει πραγματικά στη ζωή τους, έχουν νοιαστεί να αποκτήσουν εφόδια και τους άρεσε να δημουργούν, τον εργατη, το μηχανικό και δεν ξέρω ποιον άλλο δε φοβήθηκε να βρωμίσει τα χέρια του για να φτιάξει κάτι..Ας σταματήσουν λοιπόν οι υποκριτικές κατηγορίες των "αγιων" ιδιωτικών υπαλλήλων προς τους δημοσίους γιατί αν ο ιδιωτικός τομέας παρήγαγε κάτι της προκοπής δε θα είχε φτάσει στο σημείο αυτό η Ελλάδα.Μια Ελλάδα ιδιωτικών επιχειρήσεων που παρέχει υπηρεσίες στους δημοσίους..και όταν στέρεψε το δημόσιο χρήμα, σταμάτησαν όλα.Ο καθένας λοιπόν από το πόστο του, δημόσιος ή ιδιωτικός, ας κάνει την αυτοκριτική του για το τι πραγματικά προσφέρει σ'αυτή τη χώρα...

Αναγνώστρια
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!